نادر ابراهیمی

نادر ابراهیمی، متولد سال 1315 در تهران و درگذشته به سال 1387، داستان‌نویس، نویسنده و ناشر حوزة کودک و نوجوان، فیلمساز، ترانه‌سرا، مترجم، روزنامه‌نگار، طراح، نقاش، خطاط، فیلمنامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس و شاعر ایرانی است. ابراهیمی در نوجوانی وارد فعالیت سیاسی شد و بابت کار سیاسی به زندان افتاد. بعد از گرفتن دیپلم ادبی از دبیرستان دارالفنون به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت، اما آن را نیمه‌کاره رها کرد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی ادامه داد. در زندگی در مشاغل گوناگون و فراوانی به کار پرداخت. او همچنین نخستین مؤسسۀ غیرانتفاعی – غیردولتی ایران‌شناسی را تأسیس کرد. نادر ابراهیمی در زمینۀ ادبیات کودک و نوجوان نیز بسیار فعال بود. او و همسرش، فرزانه منصوری (ابراهیمی)، مؤسسۀ همگام با کودکان و نوجوانان را، به‌منظور فعالیتهای فرهنگی در این زمینه، تأسیس کردند. بخش انتشارات این مؤسسه در جشنواره‌های آسیایی و جهانی تصویرگری کتاب کودک به‌عنوان ناشر برگزیدة آسیا و ناشر برگزیدة نخست جهان انتخاب شده است. جایزة نخست براتیسلاوا و جایزة نخست تعلیم و تربیت یونسکو از جمله جوایزی‌اند که نادر ابراهیمی در زمینۀ ادبیات کودکان دریافت کرده است. او همچنین به‌خاطر رمان بلند «آتش بدون دود» به‌عنوان نویسندة برگزیدة ادبیات داستانی بیست سال بعد از انقلاب انتخاب شد. از آثار نادر ابراهیمی می‌توان به کتاب‌های «چهل نامه‌ی کوتاه به همسرم»، «یک عاشقانه‌ی آرام»، «آرش در قلمرو تردید»، «سفرهای دور و درازِ هامی و کامی در وطن»، «بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم»، «ابن مشغله»، «ابوالمشاغل» و «انسان، جنایت و احتمال» اشاره کرد. ابراهیمی همچنین مؤسس گروه کوهنوردی قدیمی «اَبَرمرد» است.