چگونه کودکم را تربيت کنم؟
تربيت و پرورش فرزند اگرچه لذت بخش است، اما سختيها و نگرانيهاي بسياري همراه دارد. والدين پس از تولد فرزند، دنيايي از آرزو و اميد دارند و ميخواهند فرزندشان بهترين باشد. آنها ويژگيهاي بسياري در نظر ميگيرند اما با روند رشد فرزند، دچار چالش و نگراني ميشوند. آنچه والدين تصور ميکنند با آنچه فرزند از رفتارهاي آنها، محيط خانواده، اجتماع و ژنها تاثير ميپذيرد متفاوت است و به همين جهت والدين دچار نگراني ميشوند. عوامل بسياري در تربيت و رشد فرزندان نقش دارند. اما در نظر داشته باشيد، والدين با افزايش آگاهي خود ميتوانند راهکارهاي مناسبي در پرورش و رشد فرزند ايجاد کنند و از نگراني و اضطرابهايشان کاسته شود. مطالعه، کتاب «فرزند پروري» با نثري ساده ميتواند راهنماي مناسبي براي والدين گرامي در اين امر مهم باشد.
در قسمتي از کتاب آمده است:
«شما ميتوانيد کودک گوشه گير خود را گوشه گيرتر و منزويتر و يا او را کمي اجتماعيتر کنيد؛ کودک وابسته خود را وابستهتر و يا او را کمي مستقلتر کنيد و ميتوانيد کودک ترسو و مضطرب خود را ترسوتر کنيد و يا به او اعتماد به نفس ببخشيد. پس بچهها وقتي به دنيا ميآيند ويژگيهايي را با خود ميآورند و اگر در محيطي مناسب قرار گيرند، صفات ذاتي و سرشتي آنها اندکي تعديل ميشود. اما در سرشت و ذات کودک تغييرات کلي نميتوان داد.شما نبايد خود را به خاطر تغييراتي که نميتوانيد انجام دهيد سرزنش کنيد، ولي براي تغييراتي که ميتوانيد انجام دهيد بايد خود را قويتر و توانمندتر کنيد.»
درباره نويسنده: دکتر فريبا عربگل، روانپزشک کودک و نوجوان
رتبه گودريدز:
