پازولینی به روایت پازولینی

1984
تصویری مخوف از یک آرمانشهر معکوس. جورج اورول در رمان 1984، که یکی از مشهورترین و مهم‌ترین آثار اوست، با طنزی سیاه یکی از معروف‌ترین آرمانشهرهای معکوس تاریخ ادبیات را آفریده است. این رمان روایتگر نظامی است که با وعده برقراری زندگی‌ای خوش بنا شده است، اما در عمل جهنمی هولناک است که در آن همه تحت نظارت دائمی‌اند و عواطف انسانی نیز سرکوب شده‌اند. اورول در این رمان به زبان تمثیل به نقد نظام‌های توتالیتر پرداخته و وضعیتی را مجسم کرده که در آن قدرتی برتر بر همه چیز سیطره دارد و آنچه بر هر چیز دیگر اولویت دارد منافع سیاسی حزب حاکم است و از هر فعالیتی که با منافع و اهداف حزب حاکم سازگاری نداشته باشد به شدت جلوگیری می‌شود. قدرت اول در این رمان شخصی است که از او به نام «برادر بزرگ» یاد می‌شود. وقایع داستان در لندنی خیالی اتفاق می‌افتد که در آن خصوصی‌ترین امور زندگی مردم به وسیلۀ تلویزیون‌هایی کنترل می‌شود. در این لندن خیالی هیچ کس حق احساساتی شدن و عشق ورزیدن و اموری از این دست را ندارد. در چنین شرایطی سرانجام یک نفر از خط بیرون می‌زند، عاشق می‌شود و تصمیم به مقاومت در برابر قوانین حزب می‌گیرد.
ترجمۀ کاوه میرعباسی از رمان «1984» در نشر چشمه منتشر شده است. این ترجمه با پیش‌گفتاری به قلم جولین سایمون همراه است. سایمون، که زندگی‌نامه‌نویسی یکی از تخصص‌های اوست، در این پیش‌گفتار به زندگی و آثار جورج اورول در متن رویدادهای سیاسی و اجتماعی زمانه‌اش پرداخته است.
درباره نویسنده: جورج اورول (1950 – 1903)، داستان‌نویس، مقاله‌نویس، روزنامه‌نگار و منتقد انگلیسی.