چگونه رنجی را که نمی توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم

کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم» نوشت? مگان دیواین
How to Carry What Can't Be Fixed
جورنالی برای سوگ و اندوه
کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم» نوشت? مگان دیواین همانطور که از عنوانش مشخص است، درباره از دست‌دادن و فقدان است. سوگ‌هایی که دل افراد را می‌شکند و کنار آمدن با آن فقدان را برای افراد مشکل می‌کند. این سوگ‌ها بیشتر مربوطه به مرگ عزیزان هستند که افراد در زندگی با آن مواجه می‌شوند. دیواین در کتابش با راهکارهایی می‌کوشد به خواننده کمک کند از طریق برنامه‌ریزی و ساخت فهرستی برای حواس‌پرتی یا فعالیت‌هایی مانند: نقاشی و کلاژ بهره ببرد. او معتقد است حواس‌پرتی از طریق تماشای فیلم، گوش کردن به موسیقی و غیره یکی از موهبت‌هایی است که در دوران سوگ می‌توانیم به آن توجه کنیم. همچنین راه‌حل‌های دیگری نیز در این موارد بیان می‌کند. اطلاعاتی که در کتاب با زبانی ساده و قابل درک برای همگان نوشته شده است.
کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم» به شما می‌آموزد که چگونه بتوانید در مقابل سوگ از خودتان مراقبت کنید. عزیزان دوستدار مطالع? کتابِ حاضر در نظر داشته باشید: کتاب، جایگزینی برای درمان یا راه‌حل‌های پزشکی نیست و از سلامت روان شما مراقبت نمی‌کند. اما اطلاعاتی به شما می‌دهد که بتوانید راحت‌تر دوران سوگ و غم از دست دادن را تحمل کنید.

درباره کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم»
کتاب، در مقدمه به اطلاعاتی درباره سوگ و فقدان پرداخته است اما خواننده می‌تواند در تمام موارد فقدان در زندگی‌اش از این راهکارها برای بهتر شدن وضعیت حالش استفاده کند. کتاب حاضر، در سه بخش و هفده فصل اطلاعاتی را برای همیاری با پزشکان و متخصصان ارائه می‌کند. بخش اول کتاب 5 فصل دارد که عبارتند از: «ماجرا آغاز می‌شود»، «اگر امتناع کنم چه؟»، «دوام آوردن با کمی کمک: واقعی یا خیالی»، «نمای درونی» و «تمامش درد آور است» بخش دوم شامل فصل ششم تا یازدهم است که عناوین مندرج در آن عبارتند از: «جاده‌های ناهموار پیش‌رو»، «آسایش و ترمیم»، «موهبت‌ها و مخاطرات حواس‌پرتی»، «خشم سزاوار فصل خاص خود است»، «دیدگاه»، «عطیه‌ی غایی». در بخش پایانی هم کتاب در شش فصل با نام‌های «نمی‌خواهم به زندگی «عادی» برگردم»، «سوگ شما، مسیر شما به پایان می‌رسد»، «کناره‌گیری از حمایت نادرست»، «دوستان و متحدان و درخواست کمک»، «سرور دو جهان» و «آزادی برای زیستن»
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«افراد داغدار برنده نمی‌شوند. اگر احساسات‌تان را بروز دهید، مردم می‌گویند “بیش از حد احساساتی” هستید و باید فراموش کنید و اگر آن را بروز ندهید می‌گویند در مرحله‌ی “انکار” هستید و باید با حقیقت روبه‌رو شوید. راستش تعجبی ندارد که بیش‌تر افراد سوگ‌شان را پیش خودشان نگه می‌دارند. مسئله این است که شما بنا نیست یکباره در برابر تمام فشار سوگ مقاومت کنید، چنین چیزی ممکن نیست. باید زمان‌هایی وجود داشته باشد که بتوانید روی برگردانید، نگاه‌تان را بردارید و در برابر سوگ‌تان بی‌حس شوید. زمانی که سوگ تازه است، شما هر ثانیه‌ی هر روز را در دل آن زخم دردناک عاطفی هستید. درد مهم است طاقت‌فرسا و همه‌گیر است. بعضی روزها، بعضی لحظات، قادرید نگاه خیره‌ی خود را روی قلب شکسته‌ی‌تان حفظ کنید و بعضی روزها و بعضی لحظات، حفظ آن نگاه خیره غیرممکن به نظر می‌رسد. در لحظاتی که با دردتان همنشین هستید، برداشتن نگاه‌تان از آن، وقتی بیش از حد تحمل‌تان می‌شود، شفقت نسبت به خود محسوب می‌شود. اشکالی ندارد در صورت نیاز روی برگردانید، اشکالی ندارد نسبت به درد و غم‌تان بی‌حس باشید. بی‌احساسی بخشی از سوگ است. وقتی فقدان شمار را سست می‌کند و به قهقرا می‌برد، نیاز به برگرداندن نگاه خود نه تنها طبیعی، بلکه اقدامی سالم است و مهربانی به شمار می‌آید.»

درباره نویسنده کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم»
مگان م. دیواین نویسنده، روانشناس و گویند? آمریکایی است. از دیگر کتاب‌های دیواین که مورد توجه قرار گرفته است می‌توان به کتاب «عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست» اشاره کرد. این کتاب نیز تجربیات مگان از غم و اندوه است که برای خواننده بازگو می‌شود. مگان دیواین در زندگی شخصی‌اش متأسفانه حادثه غرق شدن همسرش را شاهد بوده است. او به عنوان یک روانشناس و کسی که خودش رنج سخی را متحمل شده بود، به فکر غلبه بر سختی و ناراحتی بسیار در غم از دست دادن عزیران افتاد. مگان با نگاهی برخاسته از وجود افراد، مواردی کاربردی در اندوه از دست دادن را در کتاب‌هایش گنجانده است تا اطلاعاتی را برای افراد بازگو کند.

درباره ترجمه فارسی کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم»
کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم» با عنوان فرعی «جورنالی برای سوگ و اندوه» توسط مهشید شبانیان به فارسی ترجمه شده است. انتشارات میلکان کتاب را برای علاقه‌مندان منتشر کرده است.

رتبه کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم» در گودریدز: 4.6 از 5.