نیچه: تن، هنر، شناخت

کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» نوشته فردریکا اسپیندلر
Nietzsche : kropp, konst, kunskap
کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» نوشته فردریکا اسپیندلر بررسی و بازخوانی نویسنده در تفکرات نیچه است. اسپیندلر در کتابش می‌کوشد، مواردی را مورد بازخوانی قرار دهد که شور و اشتیاق خاص فلسفه نیچه برای مخاطب آشکار شود. در بیشتر موارد نیچه همراه با بدبینی و خمودگی تفسیر می‌شود. امروزه مفسران فلسفی با نگرشی دیگر روایت‌هایی جدیدی از نیچه ارائه می‌کنند که تصویرهای قبلی از رفتار فکری‌ او را برای مخاطب تغییر می‌دهد.
فردریکا اسپیندلر در کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» با رویکردی فلسفی که با ایده‌های گوناگون آمیخته است به جهان و انسان می‌نگرد. همچنین کتاب با بیان فلسفه‌ی خاص نیچه خواننده را در اندیشه‌های او به تفکر وامی‌دارد.
درباره کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت»
کتاب کوتاه و مختصر برخی اندیشه‌های نیچه را شرح می‌دهد. نویسنده با طرح پرسش‌هایی خواننده را ترغیب می‌کند تا با نیچه همراه شود. از پرسش‌های مهمی که در کتاب مطرح می‌شود می‌توان به نقش شورمندی در اندیشه‌ی خردگرا اشاره کرد. همچنین شرایط سیاسی لازم برای‌ آنکه انسان بتواند به آنچه که هست تبدیل شود از دیگر موارد کتاب است که اسپیندلر به آن می‌پردازد.
عناوین کتاب عبارتند از: «نابه هنگام بودن و مطرح بودن»، «چگونه آدمی به آنچه هست تبدیل می‌شود: اینک انسان»، «آتش سرد، اخگر تاریک: خرد و شور»، «نگاه به علوم طبیعی از منظر هنرمند، اما نگاه به هنر از منظر زندگی»، «سرشاری، کاستی و زبان»، «اندیشیدن به امر سیاسی» و «درباره‌ی آری، نه و آمین»
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
اینک انسان از دو پاره تشکیل شده، دو پاره‌ی متفاوتی که به‌راحتی از هم متمایز می‌شوند: پاره‌ی نخست، تحلیل دقیقی از خود است، هرچند سرفصل‌هاش شاید عجیب باشند. پاره‌ی دوم، زندگینامه‌ای است با ساختار دست‌کم به ظاهر منطقی‌تر، که راوی درباره‌ی آثار خود به ترتیب زمانی نظر می‌دهد. آیا می‌توانیم اینک انسان را در واقع نوعی زندگی‌نامه در نظر بگیریم؟ اگر پاسخ مثبت است، چگونه و از چه راهی باید این شکل خاص از زندگی‌نامه را درک کنیم؟ در ادامه‌ی این پرسش‌ها نه تنها مسئله‌ی رابطه‌ی نیچه با خودش را مطرح می‌کنیم، بلکه تلقی عموما رایج از آن را نیز مورد نقد و بررسی قرار می‌دهیم. چنین تلقی‌ای این اثر را صرفا تبلور و تجلی جنونی می‌پندارد که نیچه اندکی پس از اتمام کتاب اینک انسان به‌طور برگشت‌ناپذیری گرفتار آن شد. اکنون بر زمینه‌ی این پرسش‌ها، نخست می‌پرسیم این‌که آدمی آنچه هست می‌شود یعنی چه. و به ویژه به این واقعیت دقت می‌کنیم که در این کتاب اول شخص مفرد (من) از شدن خود سخن نمی‌گوید، بلکه ضمیر ناشناس «آدم» روایتگر است، ضمیر نامشخص، بی‌چهره و شاید «انسانِ» بدون سوژه که به نظر می‌رسد رابطه‌اش با مفهوم زندگی‌نامه‌نویسی این کتاب بسیار اهمیت داشته باشد.
درباره نویسنده کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت»
فردریکا اسپیندلر استاد فلسفه‌ی دانشگاه سودِرتورن استکهلم است. اسپیندلر درباره‌ی فلسفه‌ی معاصر اروپا کتاب‌ها و مقاله‌های بسیاری نوشته است. از موضوعات مورد پژوهش او می‌توان به رابطه فلسفه و دین کرد. فردریکا اسپیندلر علاوه بر کتاب نیچه تاکنون درباره‌ی اسپینوزا و دلوز هم نوشته است.
کوتاه درباره فردریش ویلهلم نیچه
فردریش ویلهلم نیچه فیلسوف و شاعر فیلولوژیست بزرگ آلمانی بود که با اندیشه و آثارش تأثیر ژرفی بر فلسفۀ غرب و تاریخ اندیشۀ مدرن داشت. او سال 1844 در لایبزیک پروس به دنیا آمد. در سن 24 سالگی توانست به کرسی فیلولوژی کلاسیک در دانشگاه بازل دست یابد. ولی چند سال بعد به دلیل بیماری‌هایش کناره‌گیری کرد. زندگی شخصی او اما پر فراز و نشیب بود. نیچه مدام بیمار بود و مرتب سردرد داشت و سردردها را در اثر زایش افکار نو می‌دانست. او در ده سال پایانی عمرش مجنون بود. تعدادی از روانپزشکان هم‌دوره با او به ویژه پزشک معالجش علت بیماری را فلج تدریجی مغزی ناشی از عفونت سیفیلیس می‌دانستند.
نیچه در کتاب «فراسوی نیک و بد» علاوه بر اینکه فلسفۀ سنتی دکارت، کانت و افلاطون نقد می‌کند به انگارۀ «شی فی‌نفسه» و «می‌اندیشم پس هستم» به عنوان تلقی‌هایی ابطال‌ناپذیر مبتنی بر پذیرشِ خام‌‌دستان انگاره‌ها و مغالطات پیشینی هم حمله می‌کند. او در کتاب «چنین گفت زرتشت» بازگو می‌کند که بر بلندای هر شخص بزرگی لوحی از ازرش‌ها آویخته شده است. نیچه اشاره می‌کند؛ که آنچه در میان اشخاص مشترک است، گرامیداشت و آفرینش ارزش‌هاست. هر چند که ارزش‌های موردنظر از شخصی به شخص دیگر متفاوت باشد. فلسفۀ نیچه مخالف با آموزه‌های مسیحیت است. او نوشته است: «مسیحیت را متهم می‌کنم. وحشتناک‌ترین اتهامی را که تاکنون دادستانی بر زبان آورده علیه آن اقامه می‌کنم. به نظر من مسیحیت نهایی‌ترین شکل قابل تصور فساد است. کلیسای مسیحی هیچ چیزی را از فساد خود مصون نگذاشته. من مسیحیت را یگانه نفرین و لعنتی عظیم، یگانه تباهی ذاتی عظیم می‌نامم؛ و در جای دیگری می‌گوید: الکل و مسیحیت دو مخدر بزرگ اروپا هستند.»
درباره ترجمه فارسی کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت»
کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» را سعید مقدم به فارسی ترجمه کرده است. چاپ و نشر کتاب را نشر مرکز برای علاقه‌مندان مطالعه‌ی فلسفه به عهده داشته است.
رتبه کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» در گودریدز: 3.6 از 5