چرا دانش آموزان مدرسه را دوست ندارند؟ (ترجمان)
نگاه یک دانشمند علوم شناختی به کارکرد ذهن و اهمیت آن برای کلاس درس

کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» نوشتۀ دنیل تی. ویلینگهام
نگاهی نقادانه به مدرسه و نظام رایج آموزشی، از منظر یک دانشمند علوم شناختی. کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟ نگاه یک دانشمند علوم شناختی به کارکرد ذهن و اهمیت آن برای کلاس درس»، با عنوان اصلی Why Dont Students Like School?: A Cognitive Scientist Answers Questions About How the Mind Works and What It Means for the Classroom، کتابی است که در آن از منظر علوم شناختی و از نگاه یکی از متخصصان این حوزه به یکی از معضلات مهم و معروف آموزشی، یعنی معضل فراری بودن دانش‌آموزان از درس و مدرسه، پرداخته شده است.
دنیل تی. ویلینگهام در کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟»، با بررسی و تشریح ساختار ذهن و مغز و توضیح چگونگی نسبت آن با تفکر و یادگیری، دلیل فراری بودن دانش‌آموزان از مدرسه و احساس ملال آن‌ها از نشستن در کلاس درس را توضیح می‌دهد و همچنین برمبنای یافته‌های علوم شناختی و ساختار ذهن، راهکارهایی برای حلّ این معضل ارائه می‌دهد.
متن اصلی کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» اولین بار در سال 2009 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟»
شاید در نگاه اول، این میزان فراری بودن دانش‌آموزان از درس و مدرسه را، به‌رغم شایع بودن آن، غیرطبیعی بدانیم اما کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» به ما می‌گوید که وقتی از منظر علوم شناختی و بعد از شناخت ساختار ذهن و مغز به این موضوع بنگریم آن‌وقت خواهیم دید که فراری بودن دانش‌آموزان از مدرسه زیاد هم غیرطبیعی نیست.
ویلینگهام در کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» توضیح می‌دهد که مغز اساساً برای تفکر ساخته نشده است و برعکس، از فکر کردن گریزان است. این اما به این معنا نیست که کاری نمی‌شود کرد و باید معضل بی‌رغبتی دانش‌آموزان به نشستن در کلاس درس را به‌عنوان معضلی لاینحل و چاره‌ناپذیر بپذیریم. ویلینگهام در کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» معتقد است که می‌شود معضل درس‌گریزی دانش‌آموزان را حل کرد اما حلّ این معضل با تنبیه و سخت‌گیری میسر نمی‌شود و برای علاقه‌مند کردن دانش‌آموزان به درس باید راهکارهایی اتخاذ کرد که برگرفته از ساختار مغز باشند، یعنی راهکارهایی که فرایند آموزش را با سازوکار و عملکرد و ساختار مغز، سازگار کنند.
کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» نه‌فقط یک کتاب تئوریک و علمی دربارۀ سازوکار مغز و نسبت آن با تفکر و یادگیری، بلکه کتابی کاربردی و حاوی راهکارهایی عملی برای حلّ معضل مدرسه‌گریزی دانش‌آموزان است.
ویلینگهام در فصل‌های مختلف کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» ایرادهای مختلف نظام آموزشی و عوامل گوناگونی را که باعث می‌شوند دانش‌آموزان به درس علاقه‌ای نداشته باشند، مورد بررسی نقادانه قرار می‌دهد و ضمن ارائۀ توضیحاتی راجع به کارکردهای ذهن، راهکارها و پیشنهادهایی عملی را مطرح می‌کند که به‌عقیدۀ او به‌کمک آن‌ها می‌توان شیوه‌های رایج و ناکارآمد آموزش را اصلاح و دانش‌آموزان را به درس و مدرسه علاقه‌مند کرد.
کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» حاوی نُه اصل پیشنهادی نویسنده برای جذاب و کارآمد کردن رَوَندِ آموزش است؛ نُه اصلی که، چنانکه در مقدمۀ این کتاب توضیح داده شده با به کار گرفتن آن‌ها در کلاس درس و فرایند آموزش، می‌توان در کلاس‌های درس نتیجۀ بهتری از آموزش دانش‌آموزان گرفت.
کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» از مقدمه، نُه فصل و یک بخش نتیجه‌گیری تشکیل شده است.
فصل‌های نُه‌گانۀ کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟» عبارتند از: «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟»، «وقتی آزمون‌های استاندارد فقط به‌دنبالِ ارزیابی فکت‌ها هستند، چطور می‌توانم به دانش‌آموزان مهارت‌های موردنیازشان را آموزش دهم؟»، «چرا بچه‌ها برنامه‌های تلویزیونی را حفظ‌اند، اما حرف‌های معلمشان را فراموش می‌کنند؟»، «چرا درک ایده‌های انتزاعی تا این اندازه برای دانش‌آموزان دشوار است؟»، «آیا آموزشِ مبتنی بر تکرار ارزشمند است؟»، «چطور می‌توان کاری کرد که دانش‌آموزان مثل دانشمندان، ریاضی‌دانان و تاریخ‌دانانِ واقعی فکر کنند؟»، «چطور باید تدریسم را برای انواع مختلف یادگیرندگان تعدیل کنم؟»، «چطور می‌توانم به کندآموزها کمک کنم؟» و «پس ذهن من چی؟».

دربارۀ دنیل تی. ویلینگهام، نویسندۀ کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟»
دنیل تی. ویلینگهام (Daniel T. Willingham)، متولد 1961، دانشمند علوم شناختی و روانشناس امریکایی است. ویلینگهام فارغ‌التحصیل روانشناسیِ شناختی از دانشگاه هاروارد است. او از سال 1992 به‌این‌سو در دانشگاه ویرجینیا روانشناسی تدریس می‌کند.
پژوهش‌های ویلینگهام در زمینۀ مبانی مغزیِ آموزش و حافظه و کاربرد روانشناسیِ شناختی در آموزش دانش‌آموزان، از دورۀ پیش‌دبستانی تا قبل از دورۀ دانشگاه، است. او از نویسندگان نشریۀ «امریکن اجوکیتور» است.
از آثار دنیل تی. ویلینگهام می‌توان به کتاب‌های «شناخت: حیوان متفکر» و «پرورش کودکانی که می‌خوانند» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟»
کتاب «چرا دانش‌آموزان مدرسه را دوست ندارند؟ نگاه یک دانشمند علوم شناختی به کارکرد ذهن و اهمیت آن برای کلاس درس» با ترجمۀ سید امیرحسین میرابوطالبی در نشر ترجمان منتشر شده است.
سید امیرحسین میرابوطالبی مترجم ایرانی است. از دیگر ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «کژرفتاری: داستان شکل‌گیری اقتصاد رفتاری» و «راهنمای مشاورۀ خوانندگان برای کتاب‌های غیرداستانی» اشاره کرد.