بی باد، بی پارو

بی‌باد، بی‌پارو
قصه‌هایی درباره زنان و دغدغه‌ها و مسائل آنها. فریبا وفی در مجموعه داستان «بی‌باد، بی‌پارو» مثل دیگر آثارش با ظرافت و تیزبینی به عوالم زنان و وجوه گوناگون جهان زنانه نقب زده است و از تشویش‌ها و مسائل ریز و درشت زنانی از سنین مختلف سخن گفته و زندگی این زنان را در جامعه و فرهنگ مردسالار و در متن زندگی روزمره به تصویر کشیده است. «بی‌باد، بی‌پارو» از دوازده تشکیل شده که عبارتند از: «به باران»، «قایقران‌ها»، «بلوک‌های بتُنی»، «یک مثقال، یک انبار»، «بی‌باد، بی‌پارو»، «سیب‌زمینی ایرانی»، «کابوس شناور»، «درخشش نحس»، «هتل مشهد»، «غشای نازک»، «صعود» و «کلبه‌ی رو به اقیانوس».
آنچه می‌خوانید قسمتی است از قصۀ «به باران» از این مجموعه: «نگار همان روز متوجه شد که پرینوش همه چیز را مثل داستان کوتاه تعریف می‌کند و فکر کرد یک عالم داستان دارد که برای حمید نقل کند. حمید به داستان‌هایش عادت کرده بود اما شنونده‌ی خوبی نبود. به حرف‌های او مثل همان داستان‌های انگلیسی گوش می‌کرد که توی موبایلش ضبط کرده بود. گاهی حتا صدایش را نمی‌شنید. داستان‌های پرینوش هم مثل ماجراهای ده‌ها زن آشنا و ناآشنا بود که برایش نقل می‌کرد. نگار ناراحت نبود که حمید به دنیای زنانه کنجکاوی و هیچ وقت به مسائل آن‌ها نظر جدی ندارد، یا دست کم بعد از سال‌ها دیگر ندارد. بی‌اعتنایی حمید به جزئیات زنانه، نگار را در برابر بلایای دیگر زندگی مشترک مصون کرده بود. واقعیت این بود که مشکلات خیلی از زن‌ها را نداشت.»
مجموعه داستان «بی‌باد، بی‌پارو» در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: فریبا وفی (- 1341)، داستان‌نویس ایرانی.
رتبه گودریدز: 20 /3 از 5.