شهری در سکوت مرگبار
داستان‌هایی واقعی از ووهان

کتاب «شهری در سکوت مرگبار» اثر مورونگ شویی‌چن
داستان‌هایی واقعی از نقطه صفر کووید. شیوع ویروس کرونا زندگی انسان‌ها را برای ماه‌های متمادی تغییر داد و اثرات و تبعات گسترده‌ای به بار آورد که برخی از آنها همچنان ادامه دارند. درباره نقطه آغاز شیوع بیماری بحث‌های بسیاری در جریان بوده اما یکی از نویسندگان مشهور چینی در کتاب «شهری در سکوت مرگبار» به سراغ لحظه آغازین بحران رفته و تصویری واقعی از درون کشور چین به دست داده است.
کتاب «شهری در سکوت مرگبار» با زیرعنوان «داستان‌هایی واقعی از ووهان، نقطه صفر کووید» پرتره‌هایی خواندنی و جذاب از هشت ساکن شهر ووهان در آغاز همه‌گیری است.
کتاب «شهری در سکوت مرگبار» با عنوان اصلی «Deadly Quiet City: True Stories from Wuhan» در سال 2023 منتشر شد. این اثر پس از انتشار با استقبال خوبی روبرو شد و توسط اکونومویست به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های سال انتخاب شد.

مروری بر کتاب «شهری در سکوت مرگبار»
احتمالا هر یک از ما خاطره‌ای تلخ و همراه با وحشت از شیوع کرونا داریم و شاید حتی نخستین لحظه‌ای را که شنیدیم بیماری به ما هم نزدیک شده است به یاد داشته باشیم. آغاز ماجرا به اواخر سال 2019 برمی‌گردد. به زمانی که یک ویروس تازه و ناشناخته در بزرگ‌ترین شهر مرکزی چین ظاهر شد و جمعیت بزرگی که در آنجا زندگی می‌کردند هنوز نمی‌دانستد چه آینده‌ای پیش رویشان قرار دارد. کتاب «شهری در سکوت مرگبار» تصویری واقعی از همین زمان و مکان به دست داده است.
نویسنده کتاب «شهری در سکوت مرگبار» در آوریل 2020 در سکوت به ووهان رفت تا از نزدیک شاهد سیر واقعی ماجراهایی باشد که در این شهر جریان داشت. او سپس مشاهداتش را در قالب هشت روایت واقعی از هشت شهروند ووهان نوشت. هشت نفری که هریک زندگی متفاوتی دارند و یکی از آنها پزشکی است که در صف اول مبارزه با کووید درگیر است و دیگری از اعضای وفادار به حزب حاکم است.
مورونگ شویی‌چن، نویسنده‌ای که مورد غضب حکومت چین هم قرار دارد، در کتاب «شهری در سکوت مرگبار» در قالب هشت روایت واقعی، سیمای وحشت و سردرگمی و رنج مردم واقعی را در نخستین روزهای شیوع کرونا به تصویر کشیده است.
آنچه در کتاب «شهری در سکوت مرگبار» روایت شده گزارش دست اولی است از شهر ووهان چین و شهروندان ساکن در آنجا در دوره‌ای که نام این شهر بیش از هر زمان دیگری شنیده می‌شد و اخبارش در سراسر جهان پخش می‌شد.
کتاب «شهری در سکوت مرگبار» شامل یک مقدمه و هشت بخش است. هر بخش کتاب به سرگذشت یکی از آدم‌هایی که در کتاب مورد توجه قرار گرفته‌اند مربوط است. عناوین این بخش‌ها عبارتند از: «من پزشکم، اما منبع آلودگی هم هستم»، «تو می‌خواهی من زنده بمانم، و من هم می‌خواهم تو زنده بمانی»، «من به جلو می‌رانم، اما باد به عقب می‌وزد»، «مردی که می‌خواهد نور را دنبال کند»، «روحم آواز می‌خواند»، «درست مثل سوار شدن به کشتی نوح»، «تاریک‌ترین لحظه» و «توضیح منصفانه‌ای می‌خواهم». کتاب به جز این هشت بخش شامل یک پسگفتار و یادداشت ویراستار هم هست.
مورونگ شویی‌چن در بخش‌های مختلف کتاب «شهری در سکوت مرگبار» خواننده را به نقطه آغاز فاجعه می‌برد؛ به دیدن کسانی که، به قول خودش، صدایشان تحت تاثیر صدای کر کننده دستگاه پروپاگاندای گسترده چین قرار گرفت و به حاشیه رفت. او می‌گوید در این کتاب صدای درونی کسانی را می‌شنویم که یا نمی‌توانستند صحبت کنند یا از این کار واهمه داشتند و ما در اینجا رنج و عذاب آنها را می‌بینیم اما نویسنده می‌گوید که این تراژدی‌ها تازه آغاز تراژدی به مراتب بزرگ‌تری است.
مورونگ شویی‌چن، نویسنده‌ای است که آشکارا از سیاست‌های حکومت در چین انتقاد می‌کند. او در کتاب «شهری در سکوت مرگبار» ضمن آنکه تصویری از هموطنانش در آغاز شیوع کرونا به دست داده به انتقاد از سیاست‌های حکومت هم پرداخته است. او در این کتاب روایتی متفاوت از روایت رسمی حکومت چین ارایه داده و در ابتدای اثر می‌گوید اشتباه بسیاری از چینی‌ها این است که به دولت و سیاست‌هایش اعتماد دارند. او یک میلیارد و سیصد میلیون شهروند چینی را کودکانی به دام‌افتاده در غار می‌داند که صدای هیولایی را می‌شنوند که بیرون غار زوزه می‌کشد و از ترس به خودشان می‌لرزند. تعداد کمی از آنها می‌پرسند که بیرون چه خبر است اما از غاری تاریک‌تر و تنگ‌تر سر درمی‌آورند.
روایت اول کتاب «شهری در سکوت مرگبار» درباره سرگذشت پزشکی است که در بیمارستانی کوچک کار می‌کند. نام او لین چینگ‌چوان است و ما ماجراهای مربوط به او را از روز 21 ژانویه 2020 دنبال می‌کنیم. دو روز بعد از این، شهر ووهان قرنطینه و وارد دوره هفتادوشش‌روزه‌ای از درد و اندوه می‌شود. نگاه انتقادی مورونگ شویی‌چن به سیاست‌های حکومت چین از همان آغاز کتاب آشکار است وقتی که او درباره این دوره از قرنطینه شهر ووهان می‌نویسد: «فریبکاری و پنهان کردن اطلاعات از سوی دولت به این معنی است که جمعیت یازده ‌میلیون ‌نفری ووهان هنوز تقریبا هیچ چیزی درباره این ویروس نمی‌دانند. جشن سال نو قمری نزدیک می‌شود و خانواده‌ها سرگرم تهیه تدارکات عیدند. لین چینگ‌چوان و همکارانش روزبه روز نگران‌تر می‌شوند. می‌دانند ویروس دارد بین مردم عادی شایع می‌شود، اما افراد کمی جرئت دارند در ملأعام درباره‌اش صحبت کنند. خانواده لین به او هشدار می‌دهند: فقط از خودت مراقبت کن و حرف زیادی نزن».

درباره مورونگ شویی‌چن نویسنده کتاب «شهری در سکوت مرگبار»
مورونگ شویی چن، با نام مستعار هائو چون، از مشهورترین نویسندگان امروز چینی است که در سال 1974 متولد شده است. او تاکنون چندین اثر داستانی و غیرداستانی نوشته و جزو نویسندگان مستقل چینی به شمار می‌رود. او اولین رمانش را با عنوان «تنهایم بگذار؛ رمان چنگدو» در سال 2002 منتشر کرد. چاپ این کتاب به بحث‌های زیادی در چین دامن زد و بسیار پر سروصدا بود و نویسنده‌ با همین اولین اثرش به شهرت رسید. از کتاب‌های اخیر او می‌توان به «رقص در غبار سرخ» و «ماده گمشده» اشاره کرد که این دومی ناداستانی است که برنده جایزه ادبی مردم شده و موضوعش مربوط به یک کلاهبرداری هرمی است. مورونگ شویی‌چن با نشریات هم همکاری دارد و از سال 2011 برای نیویورک‌تایمز نوشته است. او از سال 2013 تا 2016 ستونی اختصاصی در این نشریه داشت.

درباره ترجمه کتاب «شهری در سکوت مرگبار»
کتاب «شهری در سکوت مرگبار» با ترجمه مسعود یوسف حصیرچین در نشر ققنوس منتشر شده است.
مسعود یوسف حصیرچین، متولد 1369، مترجم ایرانی است. او کتاب‌هایی در زمینه تاریخی و سیاسی و به خصوص در زمینه سیستم‌های دیکتاتوری ترجمه کرده است. «آداب دیکتاتوری»، «خورد و خوراک دیکتاتورها»، «مهیای رقص در برف»، «فرار از اردوگاه 14» و «درون اردوگاه‌ها» عناوین برخی از ترجمه‌های یوسف حصیرچین است. همچنین ترجمه او از کتاب «چرا سوسیالیست نیستم» نوشته رند پال نیز در نشر کتاب‌پارسه منتشر شده است.