پسر انسان

معرفی رمان پسر انسان

یک رمان اجتماعی – سیاسی در سبک رئالیسم جادویی دربارۀ تاریخ پاراگوئه و زندگی مردم این کشور. پسر انسان، با عنوان اصلی Hijo de hombre، اولین بخش سه‌گانه‌ای از آئوگوستو روئا باستوس، نویسندۀ برجستۀ اهل پاراگوئه، و اولین رمان این نویسنده است.
متن اصلی کتاب پسر انسان اولین بار در سال 1960 منتشر شده است.

دربارۀ رمان پسر انسان

آئوگوستو روئا باستوس در پسر انسان، افسانه و اسطوره و فولکلور را به متن واقعیت احضار می‌کند تا داستان سرزمینش و مردم این سرزمین را روایت کند.
رمان پسر انسان داستانی پر آب چشم از رنج‌های مردم پاراگوئه و ظلم‌هایی‌ست که بر آن‌ها رفته است. روئا باستوس در این رمان از نبرد ستمکشان و ستمگران می‌گوید و از تقابل تحصیلکردگان آرمانگرای بی‌عمل که دست‌آخر به آرمان‌های خود خیانت می‌کنند و مردم عامی بی‌سواد عملگرا که برای تحقق آرمان‌های خود و مردم سرزمینشان می‌جنگند.
پسر انسان رمانی‌ست که تاریخ و واقعیت‌های تاریخی را به اسطوره و افسانه پیوند می‌زند و وجوهی از تاریخ را مرئی می‌کند که فقط در داستان امکان مرئی‌شدن دارند. در این رمان به داستان مسیح نیز ارجاع داده شده است.
در رمان پسر انسان از خلال خواندن داستانی که ماهرانه و هنرمندانه روایت شده است، به اعماق تاریخ و فرهنگ مردم پاراگوئه سفر می‌کنیم و شاهد رنج‌هایی می‌شویم که مردم این سرزمین متحمل شده‌اند. این رمان روایتگر تاریخی است که تار و پود آن از رنج و خشونت و خشم و جنگ و ستم تنیده شده.
کتاب پسر انسان با ترجمۀ مزدک صدر و همراه با مقاله‌ای در معرفی آئوگوستو روئا باستوس در انتشارات فرهنگ جاوید منتشر شده است.

بخشی از رمان پسر انسان

«با جهشی روی دو پا بلند شد، سر شی‌ء سیاهِ فلفل‌مانند را به مچ‌بندش مالاند و آن را به جلو پرتاب کرد.
همه‌جا روشن شد و با شنیدن صدای انفجار کلبه تکه‌تکه شد، همچون سنگری منفجرشده در میدان جنگ.
گروهبان یکی پس از دیگری هر دوازده نارنجکی را که به یادگار از چاکو آورده بود به‌طرف دشمن فرضی پرتاب کرد. گودالی پهن و عمیق در مزرعه‌ای که به آن حمله شده بود درست شد و نورِ زردِ انفجارها بر تاریک‌روشنای غروب تَرک انداخت.
کوچویی از میان بوته‌ها با حالتی آمیخته از ترس و شادی، و گوش‌هایی کاملاً گرفته از صدای انفجار، به پدرش خیره شده بود که از یک‌سو به سویی دیگر می‌دوید، وحشیانه فریاد می‌کشید و نارنجک پرتاب می‌کرد. بی‌تردید فکر می‌کرد پدرش دارد بازی درمی‌آورد تا به او نشان دهد جنگی که این‌همه درباره‌اش حرف می‌زنند چیست.»

دربارۀ آئوگوستو روئا باستوس، نویسندۀ رمان پسر انسان

آئوگوستو روئا باستوس (Augusto Roa Bastos)، متولد 1917 و درگذشته به سال 2005، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، فیلمنامه‌نویس، استاد دانشگاه و شاعر اهل پاراگوئه بود. روئا باستوس از نویسندگان تبعیدی امریکای لاتین بود. برپایی دیکتاتوری نظامی او را وادار به مهاجرت از زادگاهش کرد. به آرژانتین رفت اما برقراری شرایطی مشابه پاراگوئه در آن کشور باعث شد از آرژانتین نیز مهاجرت کند و به فرانسه برود. او بیشتر آثارش را در تبعید نوشت.
روئا باستوس در آثارش به تاریخ پاراگوئه و مسائل اجتماعی این کشور می‌پرداخت. او نویسنده‌ای در سبک رئالیسم جادویی بود. استفاده از اسطوره‌ها و نمادهای پاراگوئه از ویژگی‌های آثار روئا باستوس هستند. او در سال 1989 جایزۀ ادبی میگل دو سروانتس را که معتبرترین جایزۀ ادبیات اسپانیایی‌زبان است دریافت کرد.
از آثار آئوگوستو روئا باستوس می‌توان به رمان‌های «من، عالیجاه» و «دادستان» اشاره کرد.

رمان پسر انسان برای چه مخاطبانی مناسب است؟

خواندن پسر انسان آئوگوستو روئا باستوس را به همۀ علاقه‌مندان ادبیات داستانی، خصوصاً علاقه‌مندان داستان‌های امریکای لاتین، پیشنهاد می‌کنیم.