شب ممکن

شبِ ممکن
روایت‌هایی که هر یک دیگری را نقض می‌کنند. «شبِ ممکن»، نوشته محمدحسن شهسواری، رمانِ عدم قطعیت است. در این رمان وقایع روایت‌شده در هر فصل در فصلی دیگر نقض می‌شوند و نویسنده این‌گونه جهان واقعی را به جهانی بدل می‌کند که از مجموعه‌ای از روایت‌ها ساخته شده است و این روایت‌ها خود محل تردیدند و نمی‌توان چندان به قطعیت آنها اعتماد کرد. «شبِ ممکن» از خلال این عدم قطعیتِ پست‌مدرنیستی به دنیای طبقه متوسط و روشنفکر شهرنشین، چند و چونِ روابط عاطفی آدم‌ها و نیز به دنیای ادبیات و پیشینه داستان ایرانی سرک می‌کشد. رمان این‌گونه آغاز می‌شود: «بی‌شک، بی‌تو، بارها و بارها خواهم خندید. می‌دانم این‌قدر سربه‌هوا هستی و شاید بزرگوار که حتا یادت نمی‌آید یک روز قسم خوردم دیگر بی‌تو نخندم. وقتی حرفی می‌زنم، مثل آن روزی که قسم خوردم دیگر محال است بی‌تو بخندم، واقعاً فکر می‌کنم دارم یقینی‌ترین حقیقت عالم را می‌گویم... یادت می‌آید؟ روزِ بعد از آن شب بود.
درست‌تر بگویم شبِ بعد از آن شب بود. همان شبی که به قول تو هر دو با هم ناگهان بزرگ شدیم. اگر بخواهم رمانتیک شوم، زیادی رمانتیک شوم، باید بگویم گاهی که دست از شوخی برمی‌داشتی و جدی حرف می‌زدی، کلمه‌ها یک‌طور دیگر می‌شدند. چرا مزخرف می‌گویم! یک‌طور دیگر یعنی چی؟ من که به قول تو نانم را از کنار هم گذاشتن کلمه‌ها می‌خورم چرا نمی‌توانم به‌جای یک‌طور دیگر چیزی مناسب، مناسبِ معنای کلمه‌ها، گاهی که دست از شوخی برمی‌داشتی و جدی حرف می‌زدی، انتخاب کنم؟»
«شبِ ممکن» در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: محمدحسن شهسواری (- 1350)، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، منتقد و فیلمنامه‌نویس ایرانی.
رتبه گودریدز: 2/87 از 5.