رازی در کوچه ها

رازي در کوچه‌ها
داستان نسلي درگير با گذشته خود. فريبا وفي در رمان رازي در کوچه‌ها داستان زني را روايت مي‌کند که براي ديدار با پدر در حال احتضارش به شهر زادگاهش بازگشته است. زن، سالها پيش، از دست همين پدر از اين شهر رفته و ديگر پشت سرش را هم نگاه نکرده و حالا دمِ مرگ به بالين پدرِ خشن و بدخُلقش آمده و در همين حين گذشته‌اش را در اين شهر مرور مي‌کند و خاطراتش را با دوستي که او نيز مشکلات و بحرانهاي خانوادگي سختي داشته است. رمان با رفت‌ و برگشتهاي مدام ميان گذشته و حال پيش مي‌رود. رازي در کوچه‌ها روايتي تلخ و تراژيک از زناني است که قرباني فقر و عقب‌ماندگي و قواعد جامعه مردسالارند. در بخشي از اين رمان مي‌خوانيد: «درخت مثل خود آذر است، شوخ و شنگ و ديوانه. از مدت‌ها پيش پيله کرده‌ام به درخت. شايد هم درخت پيله کرده است به من. بعضي وقت‌ها مي‌آيد و مثل ولگردي مي‌چسبد به ديوار مغزم و همان جا از نو سبز مي‌شود. آفتاب از هر طرف به آن مي‌تابد و درخت انگار يک هوا بلندتر مي‌شود. از همه‌ي خانه‌هاي محله مي‌شود آن را ديد. بعد آرام و بي‌صدا دود از آن بلند مي‌شود. مثل اين است که ذره‌بين گنده‌اي رويش بگيري و آتشش بزني يا انگار صاعقه آن را زده باشد. صاعقه‌اي بدون باران، آن هم در هواي آفتابي. اريب، ناگهاني و بي‌صدا. درخت سياه مي‌شود.»
رمان رازي در کوچه‌ها در نشر مرکز منتشر شده است.
درباره نويسنده: فريبا وفي (- 1341)، داستان‌نويس ايراني.
رتبه گودريدز: 3/38 از 5.