زار

زار
قصه‌هایی غریب و وهمناک و رازآلود، در مرز خیال و واقعیت و آمیخته به نوستالژی و اندوه و عشق و رویا و نیز ریشه‌دار در ناخودآگاه قومی و باورهای عامیانه. در مجموعه داستان زار ، نوشته شرمین نادری، با قصه‌هایی مواجهیم که از بخشی از فرهنگ عامه این سرزمین رنگ گرفته‌اند؛ در این مجموعه عشق، راز، اندوه، خیال، رویا، خاطره، خرافه و باورهای عامیانه دست به دست هم داده‌اند و دستمایه‌ای فراهم آورده‌اند برای ترسیم فضایی غریب با حال و هوایی از نوستالژی. زار مجموعه‌ای است شامل بیست و نُه داستان. آنچه می‌خوانید سطرهایی است از قصه زار از این مجموعه: «مرد می‌گوید همش می‌خندی و می‌خندد به خنده‌ام، بعد برمی‌گردد سمت اجاقش و در حالی که پشتش به من است با صدای غریبی می‌گوید خنده‌های الکی و من باز می‌خندم، اما از صدای خنده خودم ترس برم می‌دارد، چیزی توی خنده‌‌ام است، چیز ناب و سیاه و ترسناکی که از چهارسالگی می‌شناسمش، که ترس دارد از رفتن، از دل‌تنگی، درد را می‌شناسد و وقتی مادر نفس آخر را می‌کشد و چشمش خیره می‌ماند به سقف، حلقومم را پاره می‌کند.
نه.
بعد صدای خودم را می‌شنوم که دارم می‌گویم نه، این را توی دلم می‌گویم اول و بعد به زبان می‌آورم و دست آخر هم می‌نویسم ، با انگشت خیس از شیره خرما روی تکه‌های نانی که ریخته روی میزِ عجیب و قشنگ کافه ساحلی.
نه.»
مجموعه داستان زار با همکاری نشر آگاه و نشرِ بان منتشر شده است.
درباره نویسنده: شرمین نادری (- 1355)، داستان‌نویس و تصویرگر ایرانی.
رتبه گودریدز: 40/3 از 5.