فاوست
نمايشنامهاي که دستمايه انواع تفسيرها و برداشتهاست و يکي از شاهکارهاي ماندگار ادبيات جهان. يوهان ولفگانگ فون گوته نمايشنامه فاوست را بر اساس افسانهاي قديمي نوشت که پيش از او کريستوفر مارلو نيز نمايشنامه دکتر فاوستوس را بر اساس آن نوشته بود. گوته اما اين افسانه را به گونهاي متفاوت و بر اساس ديدگاههاي فلسفي و اجتماعي خود و در زمينه اجتماعي و فرهنگي روزگاري که در آن ميزيست نگاشت و روايتي متفاوت از اين افسانه به دست داد که، چنانکه در مقدمه م. ا. به آذين بر ترجمه فارسي اين نمايشنامه اشاره شده، هم از تحولات مربوط به رنسانس و عصر روشنگري مايه ميگرفت، هم از گذشتههاي دورتر. فاوست داستان مرد فرهيخته و تحصيلکرده و دلزده از داشتههاي خود است که روح خود را براي دستيابي به اوج شادي به شيطان ميفروشد و پاي در قلمروِ شر ميگذارد. فاوست تجسم تضادهاي آدمي است و کشمکشهاي دروني او ميان خواستها، اميال و گرايشهاي متضاد. گوته در اين اثر مسائل بنياديني را در باب خير و شر پيش ميکشد. او اين نمايشنامه را در دو بخش نوشت، که البته ميان نگارش و به اتمام رساندن بخش اول و دوم فاصله زماني زيادي افتاد و بخش اول اين نمايشنامه در سال 1808 و متن نهايي آن، شامل بخشهاي اول و دوم، در سال 1832 و کمي بعد از مرگ گوته منتشر شد.
درباره نويسنده: يوهان ولفگانگ فون گوته (1832 – 1749)، شاعر، اديب، نمايشنامهنويس، داستاننويس، نقاش، محقق، انسانشناس، فيلسوف و سياستمدار آلماني.
