رود راوی

رود راوی
کتاب «رود راوی» داستانی ایرانی است که می‌کوشد؛ به ادبیات مکتوب کهن نزدیک شود. نویسنده کتاب «ابوتراب خسروی» معتقد است: در طول تاریخ ما، درگیر سه موضوع بوده و هستیم. سه موضوع قداست، فرقه گرایی و خرافه. این موضوعات که گاهی زندگی‌های بسیاری را تحت تأثیر قرار داده‌اند یا به کلی مسیر زندگی اشخاص را دگرگون کرده‌اند. به همین دلیل او سه کتاب «اسفار کاتبان»، «رود راوی» و «ملکان عذاب» را نوشته است و در هریک از داستان‌ها به یکی از این موضوعات پرداخته است. داستان «رود راوی» کابوس‌هایی را روایت می‌کند که بر فرقه‌گرایی استوار است. داستان درباره فردی به نام «کیا» است. او فرزند یکی از رهبران فرقه‌ای مذهبی و غیر رسمی است. کیا برای تحصیل پزشکی به لاهور می‌رود. اما به جای تحصیل به فرقه مخالف خود جذب می‌شود و به آنها می‌پیوندد.
در قسمتی از داستان «رود راوی» می‌خوانیم:
«و هنوز هم نمی‌دانم که این شلاق ها بودند که بر شانه‌هایم می‌پیچیدند یا دست‌های گایتری. من به گایتری گفتم همان طور که دست‌هایت در رقص تکثیر می‌شوند، شلاق هم در رقصش بر پوست شانه‌هایم تکثیر می‌شود. همان طور که تو در هرجایی نمی‌رقصی، شلاق هم هرجایی نمی‌رقصد. تنها در جایی مثل شانه‌های من می‌‌رقصد. بدون آداب هم می‌رقصد. باید جایی برقصد که زیبایی لرزش کشاله‌هایش به چشم بیاید. که موزونی رفتارشبه جمعیتی لذت ببخشد. گایتری تو هم وقتی می‌رقصی، دستهایت در هوا تکثیر می‌شود مثل این شلاق. او هم همین حالا دارد بر پوست تنم تکثیر می‌شود.»

درباره نویسنده: ابوتراب خسروی ( 1335 ) نویسنده ایرانی، صاحب اثر «ملکان عذاب»