چرند و پرند - جیبی

چرند و پرند
طنز اجتماعی و سیاسی، وقتی در قالب داستان کوتاه بیان می‌شود از جذابیت بی‌نظیری برخوردار است. کتاب «چرند و پرند» یکی از کتاب‌های طنزی است که خواننده لذت خواندنش را هرگز فراموش نمی‌کند. صاحبنظران اثر را نمونه‌ای بی‌مانند از ادبیات سیاسی و انتقادی عصر مشروطه بر شمرده‌اند. علاقه «علی اکبر دهخدا» به مسائل روزمره و شناخت او از جامعه ایران و نوع تفکر ایرانی، سبب شد تا با حسی از همدردی با نوشتن زبان محاوره نقدهای بسیاری را بیان کند. او با وجود سختی‌ها و مرارت‌های زمانه‌اش اما توان بسیاری برای ارتقای فرهنگ و ادب ایران زمین صرف کرد. نویسنده در کتاب از نثر پیچیده که در آن زمان بسیار رایج بود، دوری کرد و با استفاده از اصطلاحات روزمرة مردم زبان نوشتاری ساده نویسی را بنا نهاد. کتاب «چرند و پرند» یادداشت‌های طنز اجتماعی و سیاسی دهخداست، که در ستون فکاهی روزنامه صوراسراقیل آن‌زمان با امضای (دخو) منتشر می‌شده است. مردم عامی کوچه و بازار نیز جذب این قالب نوشتاری شدند، زیرا حرف‌هایی بود که انبوه مردم در سر داشتند. بنابراین به سرعت با صداقت نوشتار انس گرفتند. نثر کتاب علاوه بر سادگی و صمیمیت، هوشیارانه و شجاعانه است و از کنایه‌ها و اصطلاحات و مثل‌های عامیانه که بین مردم مرسوم بوده بهره می‌برد. اگرچه منظور نویسنده داستان نویسی نبوده اما توصیف شخصیت‌ها در «چرند و پرند» ویژگی قصه دارد و خواننده را مجذوب می‌کند.


درباره نویسنده: علی اکبر دهخدا ( 1258 ـ 1334 ) ادیب، لغت‌شناس و سیاستمدار ایرانی، صاحب اثر «لغت‌نامه دهخدا»،« امثال و حکم»
رتبه گودریدز: از 5