نام کوچک من بلقیس

نام کوچک من بلقیس

کودکی و نوجوانی خاطرات و یادداشت‌های دوران جوانی «بلقیس سلیمانی» روایت اصلی کتاب «نام کوچک من بلقیس» هستند.
«بلقیس سلیمانی» در کتاب، تنها به مجموعه خاطراتش نمی‌پردازد؛ بلکه برای خواننده از تفکر و اندیشه‌اش نیز سخن می‌گوید. او در خلال آشنایی مخاطب با زندگی شخصی‌اش، از بحران‌های موجود در جامعه، سیاست، نسل انقلابی روایت‌هایی بازگو می‌کند. او خاطراتش را با صداقت و شیوایی برای خواننده به تصویر می‌کشد. نسل نویسنده، در سختی و فراز و نشیب‌های اجتماعی و سیاسی مواجه بودند. کتاب با زبانی ساده از روزگار و احوالات شخصی نویسنده حکایت می‌کند.

در قسمتی از خاطرات «نام کوچک من بلقیس» می‌خوانیم:
«هجده سالم است. برادرم در تربیت معلم کرمان است. هر وقت که از شهر به روستا می‌آید یک بغل کتاب برایم می‌آورد و هموست که در چهارده سالگی مرا با کتاب آشنا می‌‌کند. سقای دشتِ جان خشکیده‌ام است. اگر او نبود من از تشنگی مرده بودم، شاید هم هرگز تشنگی را به تعبیر مولانا به دست نمی‌آوردم. در یکی از همین رفت و آمدهاست که برایم چهار جلد کلیدر محمود دولت آبادی را می‌آورد. درس و مشق را کناری می‌‌گذارم و سر در کتاب قطور کلیدر می‌کنم. وقتی سر بلند می‌کنم که از خشم و سرمستی کف به دهان آورده‌ام. خشمگینم زیرا مردی از دوردست از من و تبارم نوشته و من این جا، همین جا، مثل بز ایستاده‌ام. این مرد کتابی را که من بایست می نوشتم نوشته. او کتاب مرا دزدیده. تا دیر نشده کاری باید بکنم وگرنه باقیمانده این خوان هم به یغما می‌رود. این درست لحظه‌ای است که می‌دانم می‌خواهم نویسنده بشوم.»


درباره نویسنده: بلقیس سلیمانی ( 1342 ) نویسنده ایرانی، صاحب اثر «یازی آخر بانو»، «خاله بازی»