جنبشهاي اجتماعي در ايران پس از اسلام
بيست مقاله درباره جنبشهاي سياسي – دينياي که در دوره پس از اسلام و در فاصله قرنهاي اول تا پنجم هجري در ايران رخ داد. رضا رضازاده لنگرودي در مقالاتي که در کتاب جنبشهاي اجتماعي در ايران پس از اسلام گرد آمده به تحقيق در ابعاد گوناگون جنبشهاي مهم ايران در سالهاي نخست پس از اسلام پرداخته است. اين مقالات که قبلا در نشريات گوناگون به چاپ رسيده بوده در اين کتاب در قالب سه بخش اصلي با عنوانهاي جنبشهاي سياسي، جنبشهاي اعتقادي و جنبش قرمطيان تنظيم و گردآوري شده است.
هر يک از سه بخش تشکيلدهنده کتاب شامل مقالاتي است در ارتباط با موضوع اصلياي که هر بخش به آن اختصاص يافته است.
بخش نخست کتاب با بحث پيرامون جنبشهاي بخارا در عصر ابومسلم خراساني آغاز ميشود. قيام مقنع و جنبش مرداويج گيلي از ديگر موضوعاتي است که در اين بخش به آنها پرداخته شده است.
بخش بعدي کتاب که درباره جنبشهاي اعتقادي است به پژوهشي درباره مرجئه و مقالاتي درباره خرمدينان و زنادقه و رديه امام قاسمبن ابراهيم بر ابن مقفع و جنبش نقطويِ محمود پَسيخاني اختصاص دارد.
در بخش سوم و پاياني کتاب نيز به جنبش قرمطيان پرداخته شده است. کتابشناسي تحليلي جنبش قَرمطي، مفهوم سياسي و وجه اشتقاق قرامطه و ديدگاه طبري درباره پيدايش قرمطيان از جمله مباحثي است که در اين بخش از کتاب مطرح شده است.
کتاب جنبشهاي اجتماعي در ايران پس از اسلام در نشر نو منتشر شده است.
درباره نويسنده: رضا رضازاده لنگرودي (- 1329)، پژوهشگر و تاريخنگار ايراني.
