خيانت
نمايشنامهاي درباره بحران روابط و فروپاشي. هارولد پينتر در نمايشنامه «خيانت» روابط زناشويي و روابط پنهاني را دستمايه قرار داده است تا به پيچيدگيها و تضادها و تشويشهاي انسان مدرن و خشونتِ سرد و ساکتي که در پس پشت زندگي و روابط مدرن پنهان است نقب بزند. «خيانت» نمايشنامهاي است که، با ساختار خود و شيوه ارائه اطلاعات، تصور ابتدايي خواننده از چند و چون وقايع را بر هم ميزند. اين نمايشنامه داراي چهار شخصيت است که عبارتند از: اِما، جري، رابرت و پيشخدمت رستوران. در ابتدا از گفتوگوي اِما و جري اين طور به نظر ميرسد که مسئله اصلي نمايشنامه خيانتهاي رابرت، همسر اِما، به اوست. اما به تدريج معلوم ميشود که پاي خيانتي ديگر در ميان است. نمايشنامه، به لحاظ زماني، سيري معکوس را طي ميکند و وقايع را از آخر به اول روايت ميکند و به تدريج پرده از عوالمي برميدارد که در آغاز بر خواننده پوشيده است؛ عوالمي که وجه مخوف و هولناک زندگي و روابط عاشقانه و زناشويي شخصيتهاي نمايش را مرئي ميکند. پينتر با ديالوگنويسيِ ماهرانه خوانندهاش را وارد اين عوالم مخوف ميکند و پرده از تاريکيهاي درون شخصيتها و تضادهايشان برميدارد و پيچيدگي موقعيتي را که خلق کرده است هنرمندانه نشان ميدهد. در «خيانت» گفتوگو نه وسيله ارتباط، بلکه بيشتر نشانگر بحران روابط انساني است.
ترجمه نگار جواهريان و تينوش نظمجو از نمايشنامه «خيانت» در نشر ني منتشر شده است.
درباره نويسنده: هارولد پينتر (2008 – 1930)، نمايشنامهنويس، فيلمنامهنويس، بازيگر، کارگردان تئاتر، شاعر و فعال سياسي بريتانيايي و برنده جايزه نوبل ادبيات در سال 2005 ميلادي.
