فریدریش نیچه

فریدریش ویلهلم نیچه (Friedrich Wilhelm Nietzsche)، متولد 1844 و درگذشته به سال 1900، لغت‌شناس کلاسیک، منتقد فرهنگی، فیلسوف، استاد دانشگاه، شاعر و آهنگساز آلمانی بود. از نیچه به‌عنوان یکی تأثیرگذارترین متفکران مدرن یاد می‌شود. اندیشه‌های او بر متفکران قرن بیستم و قرن بیست‌ویکم و بر ساحت‌های گوناگون، از فلسفه گرفته تا ادبیات و شعر و موسیقی و فرهنگ عامه و سیاست، تأثیر گذاشته است و فیلسوفان اگزیستانسیالیست و پست‌مدرن متأثر از دیدگاه‌های او هستند. آثار نیچه حوزه‌های مختلف و متنوعی نظیر زبانشناسی، دین، فرهنگ، هنر، موسیقی، تراژدی، تاریخ و علم را در بر می‌گیرد. سبک طرح مباحث فلسفی و نظری در آثار او متفاوت با سبک دانشگاهی است. آثار نیچه آمیزه‌ای از جدل‌های فلسفی، نقد فرهنگی، شعر و قصه‌پردازی هستند و او به این صورت، نه به‌شیوۀ متعارف کتاب‌های فلسفی آکادمیک، به بیان افکارش می‌پردازد. نیچه منتقد رادیکالِ این باور بود که چیزی به‌عنوان حقیقت مطلق وجود دارد. او معتقد بود که قضاوت دربارۀ حقایق و ارزش‌ها وابسته به منظرها و فضاهای مفهومی‌ای است که چنین قضاوتی در آن‌ها صورت می‌گیرد. نیچه همچنین منتقد اخلاق مسیحی و واضع مفاهیم «اَبَر انسان» و «بازگشت ابدی» است. کتاب «چنین گفت زرتشت» مشهورترین اثر فریدریش نیچه است. از دیگر آثار او می‌توان به کتاب‌های «فراسوی نیک و بد»، «غروب بت‌ها»، «ارادۀ قدرت»، «آواره و سایه‌اش» و «تبارشناسی اخلاق» اشاره کرد.