ولادیمیر نابوکوف

ولادیمیر ولادیمیرویچ نابوکوف (Владимир Владимирович Набоков)، متولد 1899 و درگذشته به سال 1977، داستان‌نویس، شاعر، منتقد ادبی، حشره‌شناس، طراح مسائل شطرنج، نمایشنامه‌نویس، استاد دانشگاه و مترجمِ اهل روسیه و تبعۀ امریکا و سوئیس بود. نابوکوف از نویسندگان برجستۀ قرن بیستم است. او نویسنده‌ای مسلط به دو زبان روسی و انگلیسی بود و بخشی از آثارش را به روسی و بخشی را، از بعد از مهاجرت به امریکا، به زبان انگلیسی نوشت. نابوکوف دوره‌ای هم استاد ادبیات روسی در دانشگاه کرنل بود. نابوکوف نویسنده‌ای سبک‌پرداز و حساس به فُرم و جزئیات زیبایی‌شناختی و چیره‌دست در شخصیت‌پردازی و معماری دقیق روایت بود. آثار داستانی او مملو از شخصیت‌هایی میانمایه، مبتذل و تنهاست که نویسنده هیچ همدلی‌ای با آن‌ها نشان نمی‌دهد و سیمایشان را با طنزی بی‌رحمانه ترسیم می‌کند و سرنوشت‌هایی تلخ و تراژیک برایشان رقم می‌زند و اغلب هم مجال چندانی برای دلسوزی بیش‌ازحد برای این شخصیت‌ها باقی نمی‌گذارد. او موقعیت‌ها و آدم‌ها را با ریزبینی ترسیم می‌کند و داستان‌هایش را به‌نحوی روایت می‌کند که کشف کامل آن‌چه در هزارتوی این داستان‌ها دارد اتفاق می‌افتد دقت و توجه زیاد می‌طلبد. رمان «لولیتا» از معروف‌ترین آثار ولادیمیر نابوکوف است. این رمان، که از بزرگترین آثار ادبیات قرن بیستم محسوب می‌شود، در سال 2007 در رتبۀ چهارم فهرست صد رمان برتر قرن بیستم «مدرن لایبرری» قرار گرفت. رمان «آتش کم‌فروغ» او نیز در رتبۀ پنجاه‌وسوم همین فهرست قرار دارد. از نابوکوف همچنین کتاب غیرداستانی و اتوبیوگرافیک «حرف بزن، خاطره» از بزرگترین آثار غیرداستانی قرن بیستم به‌شمار می‌رود و در رتبه‌بندی آثار قرن بیستم «رندوم هاوس» رتبۀ هشتم را به خود اختصاص داده است. از دیگر آثار ولادیمیر نابوکوف می‌توان به رمان‌های «خنده در تاریکی»، «شاه، بی‌بی، سرباز»، «پنین»، «دفاع لوژین»، «زندگی واقعی سباستین نایت» و کتاب‌های «درسگفتارهای ادبیات روس» و «درسگفتارهای ادبیات اروپا» اشاره کرد.