اسطوره و دین در یونان باستان

دین، بدون خدای یکتا، بدون کلیسا، بدون روحانیت، بدون اصول جزمی، بدون اعتقادنامه و بدون وعدۀ نامیرایی چگونه می‌تواند باشد؟ برای این‌که تصویری از دین شهروندی یونانیان ترسیم کنیم، باید بکوشیم به این پرسش پاسخ دهیم.

این دین در خدمت نهادهای شهر و معطوف به زندگی زمینی است: هدفش این است که وجودی تماماً انسانی برای شهروندان در این جهان فراهم سازد نه این‌که رستگاری‌شان را در جهان دیگر بیمه کند.

اموری را که این دین از حیطه‌اش بیرون می‌گذارد بعدها فلسفه از آن خودش می‌کند: تمهید مفهوم تعالی، تفکر دربارۀ روح، سرشت و تقدیر آن، و جستجوی نوعی اتحاد میان خود و خدا به واسطۀ پالایش روح از هرآنچه در درونش شبیه به امر الهی نیست.