تنهایی پر هیاهو - شومیز

این کتاب داستان شخصیتی به نام هانتا است که، کار او خمیر کردن کتاب‌ها، دسته‌های گل و آثار نقاشی است. ذقت داشته باشید که کتاب در زمان حکومت کمونیسم بر کشور نوشته شده و هانتا نیز کارگری ساده است. هانتا در تمام طول هفته کار می‌کند و هر روز کتاب‌هایی را خمیر می‌کند که حزب و اداره سانسور تصمیم گرفته آن‌ها را خمیر کند.

نکته جالب در مورد او این است که شخصیتش با کارگران معمولی تفاوت‌های بسیاری دارد. او کتاب‌های نفیس و ارزشمند را با خود به خانه می‌برد و با آن‌ها زندگی می‌کند. به تعبیری می‌توان گفت شخصیت اصلی داستان ما از بین بَرنده زیبایی نیست بلکه تصمیم می‌گیرد این زیبایی را وارد زندگی شخصی‌اش کند. اما زندگی با ادبیات زندگی ساده و راحتی نیست. شخصیت اصلی کتاب نیز از این موضوع در امان نمانده و درگیر جنگی درونی می‌شود. جنگی که به گفته خودش از جنگ مسلحانه نیز سخت‌تر است.

تمامی فصل‌های کتاب تنهایی پر هیاهو با همان عبارت تکراری «سی‌و‌پنج سال زیر دستگاه پرس هیدرولیک کاغذ باطله روی هم کوبیدم…» آغاز می‌شود که تاکیدی نویسنده بر کاری تکراری و ملال‌آور است. جمله‌ای که آنقدر تکرار می‌شود که به‌راستی خواننده هم از خواندن آن خسته می‌شود. چرخه بی‌پایانی که اگر معنایی برای آن یافت نشود خیلی سریع روح را در هم می‌شکند.

درنهایت پس از ۳۵ سال زندگی «عاشقانه» با کتاب و کلمات وقتی پای تکنولوژی و عصر جدید به میان می‌آید، کارایی او نادیده گرفته می‌شود و از طرف رئیسش مجبور به تغییر شغل می‌شود اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود و… .