یوزپلنگانی که با من دویده اند

کتاب «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» نوشته «بیژن نجدی»
داستان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» نوشته «بیژن نجدی» از مجموعه داستان‌های جذاب و خواندنی ایرانی است. داستان‌هایی که بیشتر به مرگ اشاره دارند. مرگ برای انسانها پدیده‌ای است که باورش همیشه با سختی همراه بوده و بسیار دردناک است. هر انسانی در برابر مرگ دیگران واکنشی متفاوت از خود نشان می‌دهد. اما آنچه برکسی پوشیده نیست فضای حزن‌آلود و غم‌انگیز مرگ است. فضایی که گاهی ما را درهم می‌شکند و بسیار غمگین می‌کند. «بیژن نجدی» در داستان‌های کتاب واکنش‌های متفاوتی را در هر شخصیت به تصویر کشیده است. نویسنده توانسته نا باوری در مرگ عزیزان، حزن و رهایی را به شکلی شاعرانه و با نثری متفاوت برای خواننده بیان کند. در واقع نجدی خواننده مجموعه داستان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» را با نشانه‌ها و اشیای به کار برده به تفکر وامی‌دارد. از ویژگی‌های کتاب «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» می‌توان به نثر متفاوت بیژن نجدی اشاره کرد.
لازم به ذکر است: کتاب «یوز پلنگانی که با من دویده‌اند» در سال 1374 جایزه قلم زرین جایزه گردون را دریافت کرده است.

مروری بر کتاب «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند»
«یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» با بخش کوتاهی از شعری در وصیت‌نامه بیژن نجدی آغاز می‌شود و دارای 10 داستان کوتاه است. هر کدام از داستان‌ها با نثری خاص و منحصر به خود نوشته‌شده‌اند. در مطالعه داستان به جملات کوتاهی بر می‌خوریم که بسیار جالب توجه است. جملاتی که نجدی در جان بخشی اشیا بهره برده یکی از موارد منحصر به فرد داستان‌های «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» است. برای نمونه جمله‌ای از این جان بخشی را باهم می‌خوانیم: «چراغ‌های کامپیوتر غول‌آسایی هم که تمام دیوار زمین را تا سقف پوشانده بود مثل چشم‌هایی بسیار گرسنه، سرخ بود.»
داستان‌ها با موضوع مرگ پیش می‌روند. هر یک از روایت‌ها نوع مرگ و شکلی متفاوت از این پدیده را بازگو می‌کنند. .طوریکه مرگ گاهی بسیار ساده و گاهی بسیار پیچیده به نظر می‌رسد. اما همچنان احساس شاعرانه متن در هر روایت به گونه‌ای زیبا وجو دارد. فضای داستان‌ها برآمده از غمی سهمگین است. دلتنگی شخصیت‌ها به همراه ماجراهای زندگی آنان، واقعیت و خیال را بهم پیوسته می‌کند و خواننده را باخود همراه می‌سازد. یکی از داستان‌های اثرگذار مجموعه را می‌توان «روز اسب‌ریزی» دانست. داستان در ظاهر درباره اسبی است که روزی صاحبش آن را دوست ‌داشته است. صاحب اسب قبلا در برابر کارها به او پاداش هم می‌داده است. اما حالا دیگر اسب راضی نمی‌شود. او فقط به دنبال رهایی و آزاد شدن است. اسب دوست ندارد زین به پشتش قرار گیرد و صاحبش را در این مواقع لگد می‌زند. داستانی درباره اسارت از زبان اسب که بسیار تأثیر گذار است. برای آشنایی بیشتر با مجموعه «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» به فهرست داستان‌ها اشاره می‌کنیم.
عنوان‌های مجموعه عبارتند از :
1. سپرده به زمین
2. استخری پر از کابوس
3. روز اسب‌ریزی
4. تاریکی در پوتین
5. شب سهراب‌کشان
6. چشم‌های دکمه‌ای من
7. مرا بفرستید به تونل
8. خاطرات پاره‌پاره‌ی دیروز
9. سه‌شنبه‌‌ خیس
10. گیاهی در قرنطینه

درباره نویسنده کتاب «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند»
بیژن نجدی نویسنده و شاعر ایرانی است. او در سال 1320 در خاش استان زاهدان به دنیا آمد. پدر و مادرش اهل گیلان بودند و او تحصیلات خود را در رشت سپری کرد. پس از دبیرستان و گرفتن دیپلم در سال 1339 نجدی وارد دانشسرای عالی تهران شد. مدتی بعد در سال 1343 از همان دانشکده در رشته ریاضی فارغ التحصیل شد. سپس به عنوان معلم دبیرستان در دبیرستان‌های لاهیجان شروع به تدریس کرد. بیژن نجدی از سال 1345 فعالیت ادبی‌اش شرو ع کرد. او در مدت زندگی‌اش فقط توانست مجموعه داستان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» را در سال 73 منتشر کند. پس از مرگش همسر نجدی آثار نوشته شده او را چاپ و منتشر کرد.
مجموعه داستان «دوباره از همان خیابان‌ها» پس از مرگ بیژن نجدی چاپ شد. این مجموعه در سال 79 برگزیده نویسندگان و منقدان مطبوعات شد. از دیگر آثار بیژن نجدی می‌توان به تاریکی در پوتین»، «سپرده در زمین»، «گیاهی در قرنطینه» و «استخری پر از کابوس» اشاره کرد. قابل ذکر است: از بعضی داستان‌های نجدی با نام «مرثیه‌ای برای چمن» و «بیمارستان، نه قطار» از مجموعه «دوباره از همان خیابان‌ها» فیلمی هم ساخته شده است.
مجموعه اشعار او عبارتند از :«خواهران این تابستان»، «واقعیت رویای من است» و «پسر عموی سپیدار.» در افتخارات ادبی نجدی می‌توان تندیس یادمان بنیاد شعر فراپویان را به دلیل برگزیده و لوح افتخار جانسروده‌ها را در گرامی‌داشت آیین‌های ملی و میهنی نام برد. اشعار متأسفانه از بیژن نجدی شاعر، اشعار گیلکی اندکی به جا مانده است.
بیژن نجدی در 4 شهریور 1376 بر اثر سرطان ریه درگذشت.