نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
Letteraaun bambino mainato
ناشر: نگاه
روایت کتاب « نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» نگاهی دارد، به معنای واقعی زن بودن، قدرت زندگی بخشیدن یا نبخشیدن. فالاچی در قالب نامه از دریچه مادری به بیان احساسات آدمی می‌پردازد. احساساتی نظیر ترس و خشم، غم و اندوه، مهربانی، امید و ناامیدی و دیگر عواطف انسانی که با جزئیات برای جنینی بازگو می‌‌‌شوند. نگاه و عشق مادرانه برای به دنیا آمدن و بی‌رحمی‌های زندگی زنانه از دیگر موارد پرداخته شده در روایت این کتاب است. اما همانطور که از نام کتاب پیداست، جنین در وجود مادر هرگز به دنیا آورده نمی‌شود. راوی زن داستان رنج و درد عمیق سقط جنین را تعریف کرده، طوری که خواننده به راحتی با درد او همذات پنداری می‌کند‌. خانم فالاچی نویسنده و روزنامه‌نگار، در کودکی شاهد جنگ جهانی دوم بوده برای همین در بخشی از روایت برای کودک از تفکیک جنسیت، افکار و عقاید و پرسش‌های ناتمام ذهنی‌اش حرف می‌زند. در واقع راوی که مادری با نگاه تیزبین و با جسارت است، مخاطب را بیش از هر چیز به تفکر وا می‌دارد. در این نامه 150 صفحه‌ای ترجمه «زویا گوهرین» می‌خوانیم: «آخر چگونه یک مرد قادر به حامله شدن نیست، می‌تواند احساس زنی را درک کند که کودکی در شکمش دارد؟»

درباره نویسنده: اوریانا فالاچی (1924 ـ 2006م.) نویسنده و روزنامه‌نگار برجسته ایتالیایی، صاحب آثاری مانند «زندگی، جنگ و دیگر هیج»، «مصاحبه با تاریخ»، «جنس ضعیف»، « پنه‌لوپه به جنگ می‌رود» است.
رتبه گودریدز:از 5