باران در مترو

باران در مترو
داستانهایی که فضاها و وجوهی گوناگون از زندگی شهری را بازتاب می‌دهند و هرکدام وجهی از یک بحران فردی و اجتماعی را نشان می‌دهند. در داستانهای مجموعۀ باران در مترو، نوشتۀ مهدی افروزمنش، با فضاها و موضوعات مختلفی از زندگی شهری مواجهیم. خشونت، قتل، اضطراب، عذاب وجدان و بزهکاری از جمله مضامین داستانهای این کتاب است. داستانها به زندگی اقشار گوناگون جامعه، از طبقۀ متوسط تا مطرودان و خلافکارها، می‌پردازند. کتاب شامل چهار داستان است به نامهای: «کارواش»، «به وقت مردن»، «باران در مترو» و «دایی». آنچه می‌خوانید قسمتی است از داستان «کارواش» از این مجموعه: «... پسرک خودش را جمع‌و‌جور می‌کند، دولا می‌شود و خودش را سرگرم درست‌کردن کف نشان می‌دهد. سعی می‌کند مهارتش را در این کار به رخ بکشد. سطل پُر از کف می‌شود. امیر چشم از او برنمی‌دارد. پسرک شیلنگ را روی چکمه‌های پلاستیکیِ ارزان‌قیمتش می‌گیرد، کمر راست می‌کند، از گوشه‌ی چشم امیر را می‌پاید، بعد سطل را بلند می‌کند، تاب می‌دهد و با تمامِ زورش کف را می‌پاشد روی ماشین.
امیر یکه می‌خورد و خودش را به پشتیِ صندلی می‌چسباند. سارا هم از صدای خفه‌ی برخوردِ کف پا با شیشه‌ی جلو از جا می‌پرد، چشم‌هاش گشاد و یک‌باره اشکش سرازیر می‌شود. بدون این که بخواهد جلو خودش را بگیرد، گریه می‌کند، گریه می‌کند، گریه می‌کند. پسرک دستش میان زمین و هوا مانده، به آن‌ها خیره شده، سردرنمی‌آورَد.
هق‌هق ماشین را پُر کرده است. زیر لب تکرار می‌کند:"ما کُشتیمش... ما کُشتیمش..."».
مجموعه داستان باران در مترو در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: مهدی افروزمنش (- 1357)، داستان‌نویس و روزنامه‌نگار ایرانی.
رتبه گودریدز: 2/86 از 5.