چه کسی از هنر معاصر می ترسد؟

کتابی برای آشنایی با هنر معاصر. کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟»، با عنوان اصلی Whos Afraid of Contemporary Art?، کتابی‌ست که در آن به زبان ساده و بیانی موجز به شرح موضوعاتی چون چیستی هنر معاصر، رابطۀ آن با گذشته و تاریخ هنر و نیز نسبت آن با حال و مسائل این زمانه پرداخته شده است.
کیونگ آن و جسیکا سراسی، نویسندگان کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟»، در این کتاب بر آن‌اند که دست به کاری زنند که ترس مردم عادی از هنر معاصر بریزد و بتوانند با آنچه به‌عنوان هنر معاصر در موزه‌ها و نمایشگاه‌ها نمایش داده می‌شود ارتباط برقرار کنند و از آن سردرآورند و درباره‌اش راحت حرف بزنند و بحث کنند و نظر بدهند و خلاصه اینکه به جای فرار از هنر معاصر، علاقمند و مشتری آن بشوند.
کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» از ماهیت هنر معاصر و نسبت آن با اجتماع و جهان امروز می‌گوید و همچنین هنر معاصر را در چشم‌اندازی از تاریخ هنر معرفی می‌کند.
کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» به زبانی ساده نوشته شده تا مخاطبان غیرمتخصص در هنر بتوانند راحت با آن ارتباط برقرار کنند.
نویسندگان کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» این کتاب را با این هدف نوشته‌اند که مخاطب را به اهمیت و کارکرد هنر در زندگی توجه دهند و امکان بهره‌گیری از هنر معاصر را برای آن‌ها که می‌ترسند به آن نزدیک شوند فراهم آورند.
کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» کتابی‌ست مناسب برای آشنایی اولیه و مقدماتی با هنر معاصر و ماهیت آن.
متن اصلی کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» اولین بار در سال 2017 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟»
کینوگ آن و جسیکا سراسی در کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» سعی دارند هنر معاصر را برای مخاطبان خود، از امری غریب و درک‌نشدنی به چیزی ملموس و آشنا بدل کنند.
یکی از مسائلی که ممکن است مردم را از هنر معاصر فراری بدهد، غرابت آن است. از دید بسیاری، هنر معاصر عجیب‌وغریب و دشوار است و گویا صرفاً برای مرعوب‌کردن مخاطب و ساختارشکنی‌های افراطی پدید می‌آید. اما کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» می‌خواهد به مخاطبانی که این‌چنین می‌اندیشد نشان دهد که در واقع چنین نیست و ساختارشکنی‌های هنر معاصر ریشه در تاریخ هنر دارد و ساختارشکنی در هنر هم چیز تازه‌ای نیست.
همچنین نویسندگان کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» در این کتاب از این موضوع سخن می‌گویند که هنر معاصر نه هنری بریده از جامعه، بلکه هنری مرتبط با بحران‌ها و مسائل اجتماعی و بیانگر این بحرانها و مسائل است.
در کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» همچنین از این موضوع سخن رفته که کسی که در این دوره و زمانه می‌خواهد هنرمند شود و به کار هنری و امور و مشاغل مرتبط با هنر بپردازد چه مسیر و مراحلی را باید طی کند و چه دشواری‌هایی پیشِ رو دارد و چه چیز در راه رسیدن به کارِ ایدئالش به او کمک می‌کند.
کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» از پیشگفتار و جستارهایی کوتاه تشکیل شده که در بیست و شش فصل تنظیم شده‌اند. این فصلها عبارتند از: «هنر، اصلا چرا؟»، «در جریان همه چیز باشید»، «معاصر»، «آکادمی رویاها»، «لباس جدید امپراتور»، «هیاهوی لحظه‌ای»، «خوره‌های فناوری»، «تاریخ»، «اندیشه است که اهمیت دارد»، «پیوستن نقطه‌ها»، «مخاطبتان را بشناسید»، «عاشقان و بیزاران»، «پول پول پول»، «نام بزرگ بعدی»، «وای بگو این کار را نکردی!»، «عزیزِ پیکاسو»، «سنجش کیفیت»، «بیدار کردن وجدان‌ها»، «حضور در صحنه»، «تیمار نرم و عاشقانه»، «در دست تعمیر»، «مخاطب توانمند»، «این دیگر چه کوفتی است!»، «مقصود همین جاست»، «دیروز امروز و فردا» و «خواب غفلت».
در بخشی از کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» می‌خوانید: «امروز آفرینش هنری چنان گسترده و چنان گوناگون است که با هر اندیشۀ پشت سر هر نمایش، شماری از کوچک‌ترین جنبش‌ها می‌توانند به وجود بیایند یا بر هم بخورند. این می‌تواند بانی به کار رفتن واژه "معاصر" در جای واژگان دقیق‌تر دیگر یا برای تعریف شمار زیادی جنبش هنری باشد. این واژه شکل‌های گوناگونی که هنر امروز به خود می‌گیرد را در یک طبقه‌بندی می‌گنجاند و کار ما را آسان می‌کند. پرتره‌های لوسین فروید، مجسمه‌های بادکنکی جف کونز، پرفورمنس‌های مارینا آبراموویچ و اندیشه‌های جوزف بویس همگی زیر چتر این چهارچوب که همواره گسترده‌تر می‌شود جا می‌شوند.
اگر این گونه نگاه کنیم، "معاصر" بیشتر معنی طبقه‌بندی موضوعی به خود می‌گیرد تا واژه‌ای که تنها مفهومی در پیوند با زمان دارد. زیرا از هر ده بار که با هنر معاصر رو به رو می‌شویم، نُه بار تنها با نگریستن به آن می‌فهمیم که این هنر معاصر است و نیاز نیست برچسب اثر را بخوانیم. این هنری است که گفتگویی را با جهان ما شکل می‌دهد؛ جهانی که از همۀ دنیا اثر می‌گیرد، فرهنگ‌های گوناگون دارد و فناوری‌اش روز به روز پیشرفته‌تر می‌شود.
ترجمان زمان حال هرگز کار آسانی نیست و سر در آوردن از جهان امروز نیازمند روش‌های نوآورانه و برخوردهای نوین است. هنرمندان همواره رسانه‌هایی را به کار می‌گیرند که احساس می‌کنند بهتر اندیشه‌هایشان را می‌رساند، حال این رسانه می‌تواند نقاشی، مجسمه‌سازی، فیلم، عکس، پرفورمنس یا فناوری نوین باشد. اندیشه‌ها، نگرانی‌های سیاسی و واکنش‌های عاطفی ممکن است در جایگاه اصلی قرار بگیرند و اجرا و زیبایی‌شناسی را کنار بزنند. به راستی بیشتر هنر دهه‌های گذشته یا پیرامون مسئله‌ای ویژه (مانند فمینیسم، ایدز یا زمین‌خواری) بوده است و یا به شرایط انسان‌ بودن پرداخته و در نقش فلسفۀ کاربردی درآمده است. هنر امروز از وجدان تیزبینانۀ اجتماعی برخوردار است و ما را به اندیشیدن و نگریستن به جهانی که در آن زندگی می‌کنیم و مسائلش فرا می‌خواند. امروز بیش از همیشه هنرمندان گرفتاری‌های اجتماعی را دستمایۀ کارشان قرار داده‌اند و به زمانۀ در حال دگرگونی‌مان واکنش نشان می‌دهند. همچنان که جهان به پیش می‌رود دیدگاه‌های ما دگرگون می‌شوند و افق‌هایمان تغییر می‌کنند؛ هنر "معاصر" هم این‌گونه است.»

درباره ترجمۀ فارسی کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟»
کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» با ترجمه و مقدمۀ افرا صفا در نشر نظر منتشر شده است. افرا صفا، متولد 1370، نقاش و مترجم ایرانی است. از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب «الفبای هنر امروز: هنر از نگاه کیوریتور» اشاره کرد.

رتبۀ کتاب «چه کسی از هنر معاصر می‌ترسد؟» در گودریدز: 3.73 از 5.