نسترن های صورتی

کتاب «نسترن‌های صورتی» نوشته رضا جولایی
کتاب «نسترن‌های صورتی» نوشته رضا جولایی دارای ده داستان کوتاه است. داستان‌ها بیشتر به دوران قدیم و قاجار در ایران برمی‌گردند و گاهی با شیوه‌ای معمایی و پلیسی ذهن خواننده را درگیر می‌کنند. فضای تاریخی و غیر رسمی، همراه با هیجان و ترس در روایت داستان‌ها بیان می‌شوند. شیوه روایی جولایی منحصر به فرد است و او بیشتر شخصیت‌ها را در کنار اتفاقات تاریخی قرار می‌دهد و مسیر قصه‌اش را می‌سازد.
بهتر است بدانید: مجموعه داستان‌های «نسترن‌ها صورتی» پس از بیست و دو سال دوباره جدید چاپ شده‌ است.
درباره کتاب «نسترن‌های صورتی»
مجموعه داستان‌های کتاب هر کدام موضوع و شیوه روایی متفاوتی دارند. شاهزادگان و اشراف‌زادگان قاجاری از شاخصه‌های بیشتر داستان‌ها هستند و علاوه بر زوال اشرافیت، دیگر طبقات اجتماعی هم در داستان‌ها به تصویر کشیده شده‌اند. در داستان «نسترن‌های صورتی» که هم نام با عنوان کتاب است، خاطرات پزشکی را می‌خوانیم. پزشک خودش دچار بیماری شده و متوجه می‌‌شود که فرصت اندکی برای زندگی دارد. در راه خانه با چند بیمارش مواجه می‌شود که هر کدامشان از زحمات او تشکر و قدردانی می‌کنند. در نهایت پزشک به خانه‌اش می‌رسد و حالا زمانی است که باید نتیجه آزمایشات خود را با همسرش در میان بگذارد اما...
فهرست داستان‌های کتاب عبارتند از: شاهزاده‌ی آبی، تقاص، مونس و مردخای، مزدور، دره‌ی پریان، بی‌بی هور، سرود تاریکی، کشیک شبانه، نسترن‌های صورتی و سرود ارمیاء.
در بخشی از داستان «مزدور» می‌خوانیم:
در یک لحظه وجودش برای من واقعیت پیدا کرد. زاده شد، پیدایش کردم. گفت: «توی این گرما، برای یک جرعه لیموناد یا شربت خنک چه‌قدر حاضری بدهی؟» پشت خاک‌ریز‌ها ایستاده بودیم و گلوله‌ی توپ‌های صحرایی که با بی‌دقتی نشانه‌گیری می‌شد، پشت‌سرمان بر زمین می‌ریخت. جلوِروی‌مان جنازه‌ها این‌سو و آن‌سو تخت خوابیده بودند.
نگاهش کردم، با دلخوری یا شاید غضب. چه مکان نامناسبی بود برای شوخی. تا چند دقیقه‌ی دیگر ممکن بود یکی یا هر دوی‌مان بمیریم و من تازه او را پیدا کرده بودم. خودش بود با همان نشانی‌ها: قامت باریکی با صورت گرد سفید و ته‌ریش حنایی و چشم‌ها پف‌کرده‌ی آبی.
روی خاک‌ریز به زانو نشست و خاک را کنار زد و یک تکه جل نمد بیرون آورد. پیش از آنکه بازش کند گلوله‌ای در نزدیکی ما به زمین خورد و خاک و سنگ به هوا پاشیده شد. خود را به گوشه‌ای انداختم. وقتی سر بلند کردم او را دیدم که با شکم به زمین افتاده. مثل مرده بی‌حرکت بود، اما پیش از آن که به او نزدیک شوم تکانی خورد و خاک را از سرشانه‌ها و تنش تکان داد گفت: «نزدیک بود ها!» و تکه نمدی راکه در بغل گرفته بود بازکرد و گفت: «با من بیا.»
تردیدم را که دید گفت: «یک لحظه بیش‌تر طول نمی‌کشد.» وقتی دید باز هم تکان نمی‌خورم، از لای نمد سر بلونی خوش‌تراش سه‌گوشی را بیرون آورد و نشانم داد. تلألوِ مایع طلایی رنگ درونش و انعکاس خورشید داغ بعدازظهر اواخر تابستان روی شیشه، طیفی رنگارنگ پیش چشمانم آورد و یک لحظه مرگ را از یاد بردم. زرد و سبز و سرخ و بنفش...
درباره نویسنده کتاب «نسترن‌های صورتی»
رضا جولایی نویسنده و ویراستار ایرانی است. او سال 1329 در تهران زاده شد. جولایی بیشتر در داستان‌هایش از دوره‌های تاریخی و دوران قاجار بهره می‌برد. وی در این سال‌ها هم رمان و هم مجموعه داستان‌ برای مخاطبانش نوشته است. رضا جولایی درباره خودش این چنین می‌گوید: «کلاس پنجم که شاگرد اول شدم پدرم برایم 10 کیلو کتاب خرید. آن زمان گوتنبرگ کتاب را کیلویی می‌فروخت. خیلی‌ها با این مسئله مخالف بودند ولی به نظر من خدمت خیلی بزرگی کرد، به نسلی امثال من که به این واسطه توانستیم کتاب بخوانیم. «جنگ و صلح» را من در سن 12 سالگی خواندم و 14 ساله بودم که شروع کردم به نوشتن. دوره‌ای که انتخاب کردم جنگ‌های ایران و روس و لشگرکشی‌های عباس میرزا بود. 50 صفحه نوشتم که مهر ماه شد، مدارس باز شد و نتوانستم ادامه بدهم ولی به یادگار دارمش. به گمانم خواندن «شازده احتجاب» خیلی مؤثر بود.»
کتاب‌های رضا جولایی عبارتند از: «حکایت سلسلۀ پشت‌کمانان»، «جامه به خوناب»، «شب ظلمانی یلدا و حدیث دردکشان»، «تالار طربخانه»، «سوء‌قصد به ذات همایونی»، «جاودانگان»، «باران‌های سبز»، «سیمیاب و کیمیایی جان»، «برکه‌های باد»، «یک پرونده کهنه»، «شکوفه‌های عناب»، «پاییز 32» و «ماه غمگین، ماه سرخ».
یادآوری می‌شود؛ نویسنده برای مجموعه داستان «جامه به خوناب» توانست لوح زرین و گواهی افتخار بهترین مجموعه داستان پس از انقلاب را دریافت کند. همچنین رمان «یک پرونده کهنه» در سال 1396 جایزۀ احمد محمود را برنده شد. از دیگر جوایز دریافتی جولایی می‌توان به رمان «سیماب و کیمیای جان» اشاره کرد. رمان مذکور علاوه بر جایزۀ ادبی اصفهان در سال 1382 در همان سال در زمرۀ رمان تحسین شدۀ هیئت داوران جایزۀ ادبی مهرگان قرار گرفت. همچنین نامزد جایزۀ منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی در سال 1382 شد.
چاپ و نشر کتاب «نسترن‌های صورتی»
مجموعه داستان «نسترن‌های صورتی» را نشر چشمه پس از دو دهه دوباره برای دوستداران داستان ایرانی چاپ و منتشر کرده است.