یک عمر زندگی با سینمای ایران ( شهاب ثاقب)

کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» نوشتۀ هارون یشایایی
خاطراتی سینمایی و بعضاً غیرسینمایی از هارون یشایایی. کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» خاطرات مردی‌ست که تهیه‌کنندگی بعضی فیلم‌های درخشان مهم و معروف تاریخ سینمای ایران، مثل «ناخدا خورشید»، «اجاره‌نشین‌ها» و «هامون» و نیز فعالیت‌هایی اجتماعی را در کارنامۀ کاری خود دارد و مدتی هم، در سال‌های پیش از انقلاب، به فعالیت سیاسی پرداخته است اگرچه، همان‌طور که علی دهباشی در مقدمه‌اش بر کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» اشاره می‌کند، «افراد بسیار کمی با زندگی اجتماعی و سیاسی او در سال‌های قبل از انقلاب آشنا هستند» و خود یشایایی هم کمتر دربارۀ این وجه از زندگی‌اش چیزی گفته است.
یشایایی اما در کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران»، علاوه بر سخن از سینما و شرح زندگی سینمایی خود و فعالیت‌هایش در عرصۀ سینما و صحبت از بعضی چهره‌های سینمایی ایران، به دوران پیش از ورودش به تهیه‌کنندگی فیلم‌های سینمایی و سال‌های دوستی و همکاری‌اش با بیژن جزنی نیز پرداخته است.

مروری بر کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران»
کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» از مقدمۀ علی دهباشی و شش بخش تشکیل شده است. هارون یشایایی در بخش نخست کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» خاطرات خود را از دورانی نقل می‌کند که در سال 1334، به‌همراه بیژن جزنی، مؤسسه‌ای به نام «پرسپولیس» را راه‌اندازی کرده‌اند که در ابتدا کارش چاپ و انتشار آگهی‌های تجاری در مطبوعات بوده و بعدها به ساخت و نمایش فیلم‌های تبلیغات تجاری در سینماهای تهران و شهرستان‌ها پرداخته و نامش به «تبلی فیلم» و بعدها «پخشیران» تغییر کرده است.
یشایایی، پس از توضیحاتی مقدماتی، بخش نخست کتابش را با شرح آشنایی قدیمی‌اش با بیژن جزنی آغاز می‌کند؛ آشنایی‌ای که از دوران نوجوانی آن دو شروع شده و تا مرگ جزنی ادامه یافته است. او در این بخش از کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» از زندگی خودش و بیژن جزنی می‌نویسد و ماجرای آشنایی‌اش با جزنی و شروع همکاری‌شان را شرح می‌دهد و خاطراتی را از دوران همکاری با بیژن جزنی و شیوۀ کارشان در شرکتی که تأسیس کرده بودند نقل می‌کند و همچنین به ماجرای کشته‌شدن جزنی به دست عوامل حکومت پهلوی اشاره می‌کند.
بخش دوم کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران»، با عنوان «زندگی در سینمای ایران»، به شرح چگونگی شروع کار یشایایی در سینمای داستانی ایران اختصاص دارد و بخش سوم کتاب، با عنوان «چگونه تهیه‌کننده سینما شدیم؟»، به دورانی که او به‌عنوان تهیه‌کنندۀ فیلم‌های داستانی در سینمای ایران حضور داشته و نیز شرح ورود به عرصۀ مستندسازی.
«زندگی با دوستان سینمایی» عنوان بخش چهارم کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» است. یشایایی در این بخش از کتاب، از عباس کیارستمی و علی حاتمی و داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی و اصغر بیچاره سخن می‌گوید و یاد می‌کند.
بخش پنجم کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران»، با عنوان «با سینمای ایران»، دربارۀ سینمای ایران و موضوعات مربوط به سینما، نظیر تهیه‌کنندگی در سینمای ایران و اهمیت حضور مخاطب در سالن‌های سینما، است و در بخش ششم کتاب هم گفت‌وگویی با هارون یشایایی و میزگردی با حضور او، دربارۀ مجموعۀ تلویزیونی «مدار صفردرجه» آمده است.
کتاب همچنین با تصاویری مرتبط با خاطرات هارون یشایایی همراه است.
کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران» در نشر شهاب ثاقب منتشر شده است.

دربارۀ هارون یشایایی، نویسندۀ کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران»
هارون یشایایی، متولد 1314 در تهران، تهیه‌کنندۀ سینما، فعال اجتماعی و نویسندۀ یهودیِ ایرانی است. یشایایی در خانواده‌ای یهودی متولد شد و از نوزده‌سالگی ساخت تبلیغات تجاری و سینمایی را به همراه بیژن جزنی آغاز کرد و در سال 1358، با تهیۀ فیلم «جایزه»، به عرصۀ تهیه‌کنندگی فیلم‌های بلند داستانی قدم گذاشت. «ای ایران»، «نون و گلدون»، «کیمیا» و «در مسیر تندباد» از دیگر فیلم‌های بلند داستانی است که یشایایی تهیه‌کنندگی آن‌ها را به‌عهده داشته است. او در سال 1387 در بیست‌وهشتمین جشنوارۀ فیلم فجر، جایزۀ بهترین تهیه‌کننده در بعد از انقلاب اسلامی را گرفت.
یشایایی، علاوه بر فعالیت‌های سینمایی، فعالیت‌های اجتماعی بسیاری را هم برای جامعۀ یهودیان انجام داده که از جملۀ آن‌ها می‌توان به تأسیس بزرگترین کتابخانۀ مرکزی یهودیان ایران در مجتمع کوروش، حفظ و بازسازی بهشتیۀ تهران، تأسیس باشگاه ورزشی در اصفهان و شیراز و تأسیس و نشر مجلۀ «بینا» و بازسازی و توسعۀ مرکز بهداشتی سرای سالمندان اشاره کرد. او همچنین مدیریت بیمارستان یهودی دکتر سپیر و ریاست انجمن کلیمیان را در کارنامۀ فعالیت‌های اجتماعی خود دارد.
از هارون یشایایی، به‌جز کتاب «یک عمر زندگی با سینمای ایران»، دو اثر تألیفی دیگر هم، به نام‌های «کوچه مال کیست؟» و «گزارش یک دوران: سی سال زندگی یهودیان ایرانی» منتشر شده است.