تورنادو پیر می شود
نیما یوشیج به روایت سیدعلی صالحی

کتاب «تورنادو... پیر می شود: نیما یوشیج به روایت سید علی صالحی»
زندگی یک شاعر به‌روایت شاعری دیگر یا به‌‌قول خود سید علی صالحی: «تعریف شاعری از شاعر دیگر». صالحی در مقدمۀ کتاب «تورنادو... پیر می‌شود: نیما یوشیج به روایت سید علی صالحی» این کتاب را چنین وصف می‌کند. او می‌نویسد: «من تورنادو یا فوق‌گردباد را به عنوان "مورخ" ننوشته‌ام. تورنادو تنها تعریف شاعری از شاعر دیگر است.»
کتاب «تورنادو... پیر می‌شود» روایت سید علی صالحی از نیما یوشیج و زیست شاعرانۀ اوست در متنِ محیط و زمانه‌ای که نیما در آن زیست و پرورش یافت و نیز در متن شعر ایرانی معاصر.
صالحی در کتاب «تورنادو... پیر می‌شود» قریحه و تخیل شاعرانه و ذوق داستان‌پردازی و روایتگری را به هم آمیخته و تصویری از نیمای شاعر و زمانۀ او به دست داده است و نیز ادای دینی کرده است به شعر و شاعران ایرانی معاصر.

مروری بر کتاب «تورنادو... پیر می‌شود»
کتاب «تورنادو... پیر می‌شود» نه شرح زندگی نیما به‌شیوه‌ای وقایع‌نگارانه و تاریخی، بلکه داستانی است که نیما یوشیج شخصیت اصلی آن است و دیگر شاعران و اهل ادب ایران، شخصیت‌های فرعی آن.
سید علی صالحی در کتاب «تورنادو... پیر می‌شود» گویی بر آن است که سرگذشت شعر و ادبیات ایرانی معاصر را، با محوریت شخصیت نیما یوشیج به‌عنوان پدر و بنیانگذار شعر نو و یکی از طلایه‌داران ادبیات مدرن ایران، روایت کند.
کتاب «تورنادو... پیر می‌شود» ترکیبی از مستندات مربوط به زندگی نیما، قصه، شعر، تاریخ، تخیل و سینماست. در این کتاب، تصاویر انگار بر پردۀ سینما از مقابل چشمان خواننده می‌گذرند.
کتاب «تورنادو... پیر می‌شود» همچنین عرصۀ همزمانیِ ناهمزمان‌هاست و از همین روست که در این کتاب می‌بینیم که نیما شعری را که شاملو بعدها سروده است می‌خواند و شاملو، هنگام کودکی نیما در یوش، در هیئت پیریِ خود ظاهر می‌شود و همۀ نویسندگان و شاعران ایرانی معاصر گویی همزمان‌‌اند و شعر و ادبیات، فارغ از زمان و مکان، همۀ آن‌ها را به هم پیوند داده است.
کتاب «تورنادو... پیر می‌شود» با مقدمه‌ای آغاز می‌شود که صالحی در آن از اولین آشنایی خودش با نام و شعر نیما می‌گوید و نیز از آشنایی‌اش با شعر فروغ و شاملو و از اینکه چطور پا به وادی شعر و شاعری گذاشت. بعد از این مقدمه، روایت او از نیما آغاز می‌شود.
کتاب «تورنادو... پیر می‌شود: نیما یوشیج به روایت سید علی صالحی» در نشر چشمه منتشر شده است.

دربارۀ سید علی صالحی، نویسندۀ کتاب «تورنادو... پیر می‌شود»
سید علی صالحی، متولد 1334 در روستای مَرغاب از توابع ایذۀ بختیاری استان خوزستان، شاعر و رمان‌نویس ایرانی است. پدرش کشاورز بود و شاعر و شاهنامه‌خوان. صالحی شش‌ساله بود که به‌دلیل شیوع بیماری حصبه در مرغاب با خانواده‌اش به مسجد سلیمان کوچ کرد و آنجا مقیم شد. اولین شعرهایش را ابوالقاسم حالت در مجلۀ محلی شرکت نفت مسجد سلیمان چاپ کرد. در اردیبهشت 1358 به تهران رفت و در پاییز همان سال وارد دانشکدۀ هنرهای دراماتیک شد و آنجا در رشتۀ ادبیات به تحصیل پرداخت و همچنین عضو کانون نویسندگان ایران شد. در سال 1360 در مهد کودک لیلی که آن را پرویز رجبی و همسرش اداره می‌کردند مشغول به کار شد. آنجا برای کودکان قصه می‌گفت و این دوره برای او دورۀ آرامش بعد از حوادثی بود که برایش رخ داده بود، چنانکه او خود و سرنوشت‌اش را مدیون پرویز رجبی و همسرش می‌داند که از پس اضطراب‌ها و دشواری‌هایی که از سر گذرانده بود مأمنی برایش فراهم آورده بودند. سید علی صالحی از جمله شاعرانی است که در دهۀ 50 خورشیدی شعر موسوم به «موج ناب» را در شعر معاصر ایران پایه گذاشتند. او بعدها شعر گفتار و فراگفتار را بنیان گذاشت. صالحی از سال 1369 تا 1379 دبیر سرویس ادبی و صفحۀ شعر مجلۀ «دنیای سخن» بود و در دفتر همان مجله کارگاه شعری دایر کرد. همچنین در سال 1382 سردبیر مجلۀ «معیار ادبی» شد که البته این مجله یک شماره بیشتر درنیامد. صالحی مدتی هم دبیر کانون نویسندگان ایران بود. او به خاطر اشعارش در سال 1356 برندۀ جایزۀ فروغ فرخزاد، در سال 1389 برندۀ جایزۀ شعر نیما و در سال 1397 برنده جایزۀ ادبی گلاویژ (جایزۀ طلایی اقلیم کردستان) شد و البته از دریافت جایزۀ شعر نیما امتناع کرد.
از دفتر شعرهای سید علی صالحی می‌توان به «نامه‌ها»، «نشانی‌ها»، «عاشق شدن در دی ماه، مُردن به وقت شهریور»، «دعای زنی در راه که تنها می‌رفت»، «سمفونی سپیده‌دم»، «عاشقانه‌های بعد از گرگ»، «ما نباید بمیریم، رویاها بی‌مادر می‌شوند»، «شبانه‌ها در غیاب احمد شاملو»، «نثار نام کوچک تو»، «شازده کوچولو فال‌فروش میدان راه آهن»، «گل رز در سفر به ستاره‌ی شمالی»، «کتاب کوچک معصومیت و امید» و «پرده را کنار بزن در پایان عشق پیروز است» اشاره کرد.
دکلمه‌ای از اشعار او نیز با صدای خسرو شکیبایی منتشر شده است.
از سید علی صالحی سه رمان هم به نام‌های «عَلو»، «چشم به راه بانو» و «مرگ پلنگ» به چاپ رسیده است.
از دیگر آثار او می‌توان به کتاب «ققنوس در شب خاکستر» اشاره کرد که تصحیحی از مجموعه اشعار سید عمادالدین نسیمی به همراه هفت گفتار پیرامون احوال و آثار اوست.