گالری اجساد

کتاب «گالري اجساد» نوشت? حسن بلاسم
داستان‌هايي از خون، کشتار، تروريسم، جنگ، وحشت و آوارگي. کتاب «گالري اجساد» مجموعه داستاني دربار? عراق دوران حکومت صدام حسين و نيز عراق بعد از سقوط صدام است.
حسن بلاسم در داستان‌هاي کتاب «گالري اجساد» با طنزي سياه و تلخ و به‌شيوه‌اي گروتسک از وحشت زندگي در وضعيتي ناايمن نوشته است.
هر داستان کتاب «گالري اجساد» به کابوسي مي‌ماند که زيستن در ساي? جنگ و خشونت و تروريسم را تجسم مي‌بخشد.
داستان‌هاي کتاب «گالري اجساد» در اصل به زبان عربي نوشته شده‌اند. ترجم? انگليسي اين داستان‌ها، که ترجم? فارسي‌شان براساس آن صورت گرفته است، اولين بار در سال 2014، با عنوان The Corpse Exhibition، منتشر شده است.

مروري بر کتاب «گالري اجساد»
کتاب «گالري اجساد» از چهارده داستان کوتاه تشکيل شده است. داستان‌هاي اين کتاب عبارتند از: «گالري اجساد»، «قاتلان و قطب‌نما»، «خرگوش منطقه‌ي سبز»، «روزنامه‌ي نظامي»، «جدول کلمات متقاطع»، «چال»، «ديوانه‌ي ميدان آزادي»، «مسيح عراقي»، «هزار و يک چاقو»، «آهنگساز»، «آواز بز»، «واقعيت و بايگاني»، «آن لبخند شوم» و «کابوس‌هاي کارلوس فوئنتس».
حسن بلاسم در کتاب «گالري اجساد» ما را با خود به تماشاي وحشت و خشونت و جنگ و کشتار و ناامني مي‌برد و در اقليم ترس و جنايت و در ميان ويرانه‌ها و اجساد مثله ‌شده در عراق بعد از سقوط صدام و نيز در فضاي موحش و مخوف عراق دوران صدام مي‌گرداند.
داستان‌هاي کتاب «گالري اجساد» به کابوس‌هايي گروتسک مي‌مانند؛ کابوس‌هايي که محصول همنشيني خنده و وحشت هستند و از وراي طنزي بي‌رحمانه، واقعيت‌هايي خشن را به‌شيوه‌اي عريان و صريح نمايان مي‌کنند.
در سراسر کتاب «گالري اجساد» گويي اجساد مثله شده پراکنده‌اند. در هر داستان اين مجموعه انگار بمبي منفجر شده و تکه‌هاي اجساد را همه‌جا پخش کرده و بمبي هم جايي به کمين نشسته و آماد? انفجار است.
حسن بلاسم در کتاب «گالري اجساد» از تروريسم، جنگ، استبداد، مهاجرت و تعصب و افراطي‌گري سخن مي‌گويد و از هم? آنچه سرزميني را به ويرانه بدل مي‌کند و مردم آن را به گريز و آوارگي وامي‌دارد.
در اولين داستان کتاب «گالري اجساد»، داستاني که عنوان کتاب هم از آن گرفته شده، شاهد زيبايي‌شناسي شومي هستيم که بناي آن بر قتل و به نمايش گذاشتن جسد است. اين داستان از خلاقيتي بي‌رحمانه و سياه سخن مي‌گويد که با کشتار گره خورده است.
در داستان‌هاي ديگر کتاب «گالري اجساد» نيز به انحاء گوناگون با کشتار و خشونت مواجهيم؛ کشتار و خشونتي که گويي به جزئي از زندگي روزمر? مردم و حتي منبع درآمدشان بدل شده است چنانکه در داستان آخر اين مجموعه، با عنوان «کابوس‌هاي کارلوس فوئنتس»، مي‌بينيم که رفتگرهاي بغداد، حين جارو کردن بقاياي انفجارهاي اين شهر، در عين اينکه مراقبند تکه‌‌اي از اجساد کشتگان را همراه زباله‌ها جارو نکنند، چشم به اشياء قيمتي به‌جامانده از اين کشتگان دارند.
آنچه مي‌خوانيد قسمتي از داستان اول کتاب «گالري اجساد» است: «مي‌دونم الآن سؤال‌هايي داري که اذيتت مي‌کنند، ولي کم‌کم ملتفت مي‌شي که دنيا عمارت يه‌اشکوبه نيست و نمي‌شه همه راحت سرک بکشند تو تموم طبقات و زيرزمين‌هاش. اگه تخيلت خوب کار کنه و بي‌رحم و جذاب باشه، فراموش نکن که موقعيت‌هاي بالاتري تو سلسله‌مراتب مؤسسه منتظرتند.
هر کسي که کارش رو تموم کني، يه اثر هنريه که منتظره فوت آخر رو به‌ش بزني، تا بتوني مثل يه جواهرِ فوق‌العاده تو خرابه‌هاي اين مملکت بدرخشي. نمايش جسد، واسه اين‌که بقيه تماشاش کنند، نهايت خلاقيتيه که ما دنبالش هستيم و داريم زور مي‌زنيم ببينيم چه‌جوري مي‌شه ازش سود برد. شخصاً مأمورهايي رو که خلاقيت به خرج نمي‌دن نمي‌تونم تحمل کنم.»
کتاب «گالري اجساد» با ترجمه و مقدم? ايمان پاکنهاد در نشر چشمه منتشر شده است.

دربار? حسن بلاسم، نويسند? کتاب «گالري اجساد»
حسن بلاسم، متولد 1973، کارگردان، مقاله‌نويس و داستان‌نويس عراقيِ ساکن فنلاند است. بلاسم در دوران حکومت صدام حسين، به‌خاطر فيلم‌هايي که ساخته بود، مجبور به ترک عراق شد چون اين فيلم‌ها به مذاق بعثي‌ها خوش نيامده بود و ماندن بلاسم در عراق دور از احتياط و برايش خطرناک بود. از جمل? اين فيلم‌ها، فيلمي به نام «دوربين زخمي» بود که در کردستان عراق فيلمبرداري شده بود و به مصائب کردهاي عراق در دوران حکومت صدام حسين مي‌پرداخت.
بلاسم از سال 2004 ساکن فنلاند است. او داستان‌هايش را به زبان عربي مي‌نويسد و براي آثار داستاني‌اش جوايزي هم گرفته است.
از آثار حسن بلاسم مي‌توان به کتاب‌هاي «مسيح عراقي» و «ديوانه‌ي ميدان آزادي» اشاره کرد.