ابوالهول جنایات
گزارشی از نخستین قاتل زنجیره ای ایران

کتاب «ابوالهول جنایات» نوشتۀ فهیمه نظری
کتابی دربارۀ اولین و معروفترین قاتل زنجیره‌ای ایران. کتاب «ابوالهول جنایات: گزارشی از نخستین قاتل زنجیره‌ای ایران» یک گزارش تحقیقیِ تاریخی دربارۀ علی‌اصغر بروجردی، معروف به «اصغر قاتل»، است که روزگاری نامش لرزه بر تن ایرانیان می‌انداخت و پرهیبی از هول و هراسی که این نام برمی‌انگیخت همچنان بر حافظۀ تاریخی ایرانیان سیاهی می‌اندازد.
نام اصغر قاتل، قاتلی زنجیره‌ای که در عراق و ایران قتل‌های فجیعی را مرتکب شد و قربانیانش هم اکثراً بچه‌ها بودند، چنان در حافظۀ ایرانیان نقش بسته که به انحای مختلف وارد فولکلور و ادبیات داستانی و نمایشی ایران هم شده است.
فهیمه نظری در کتاب «ابولهول جنایات»، با اتکا به اسناد و مدارک مطبوعاتی موجود دربارۀ اصغر قاتل و نیز آنچه دربارۀ ماجرای جنایی او در بعضی کتاب‌ها آمده است، گزارشی مفصل دربارۀ زندگی جنایتبار و ماجرای هولناک این قاتل زنجیره‌ای ارائه داده است.
کتاب «ابوالهول جنایات» یک ناداستان و گزارشی تحقیقی و مستند است که در شیوۀ روایت آن، از مؤلفه‌های قصه‌گویی و نقل داستان‌وار نیز بهره برده شده است.

مروری بر کتاب «ابوالهول جنایات»
فهیمه نظری در کتاب «ابوالهول جنایات» داستان زندگی اصغر قاتل و ماجرای جنایات او و چگونگی دستگیری و فرجام کار این نخستین قاتل زنجیره‌ای ایران را در هشت فصل روایت می‌کند.
کتاب «ابوالهول جنایات» ماحصل تورق روزنامه‌ها و مجلات قدیمی و جستجو در کتاب‌هایی است که در آن‌ها ردّ پایی از اصغر قاتل و قتل‌های او به جا مانده است.
نویسنده خود در مقدمۀ کتاب «ابوالهول جنایات» دربارۀ هدفش از نگارش چنین کتابی می‌نویسد: «هدفم از روایت کامل این ماجرا فتح بابی برای ورود به بخش‌های تازه‌ای از تاریخ اجتماعی ایران؛ به منظور فراهم کردن ابزاری اولیه در دست جامعه‌شناسان و روان‌کاوان است؛ ابزاری که شاید بتواند آغازگر راهی برای دست‌یابی به پرسش‌هایی از این دست باشد که "جامعه و عرف‌های پذیرفته‌شده در آن چه نقشی در پروراندن چنین اشخاصی دارد؟"، "آیا قاتلان سریالی از زندگی انتقام می‌کشند؟" و...».
چنانکه پیش‌تر اشاره شد در نگارش کتاب «ابوالهول جنایات»، ضمن وفاداری به مستندات و آن‌چه در منابع مکتوب دربارۀ اصغر قاتل و ماجرای او آمده است، از تمهیدات روایی مربوط به نقل داستانی هم استفاده شده است و نویسنده با وام‌گیری مؤلفه‌هایی از قصه‌نویسی و درآمیختن آن‌ها با شیوۀ گزارش روزنامه‌ای، کوشیده است صحنۀ رویدادها را تجسم بخشد و وجوهی دراماتیک به متن بدهد و این‌گونه نمایی نزدیک از ماجرایی واقعی به دست دهد که یکی از هولناک‌ترین ماجراهای جنایی ایران معاصر است. شاید از همین روست که در نامگذاری فصول کتاب «ابوالهول جنایات» به جای «فصل» از «پرده» استفاده شده که یادآور ادبیات نمایشی است.
پردۀ اول کتاب «ابوالهول جنایات» با توصیف جمعیتی آغاز می‌شود که به‌تماشای مراسم سان و نمایش قشون، به‌مناسبت زادروز رضاشاه، در اراضی جلالیه جمع شده‌اند. پس از این دورنما، دوربینِ راوی کم‌کم روی مردی بامیه‌فروش زوم می‌کند و این آغاز ورود به ماجرای اصغر قاتل است که به‌تدریج ابعاد هولناک آن در فصل‌های مختلف کتاب «ابوالهول جنایات» نموده می‌شود.
کتاب «ابوالهول جنایات» از پیشگفتاری به‌قلم مهدی تدینی، مقدمه و هشت فصل تشکیل شده است.
فصل‌های هشت‌گانۀ کتاب «ابوالهول جنایات» عبارتند از: «روز واقعه»، «شکار کبوتر»، «مجاورت در کربلا؛ شرح اجمالی از زندگی و جنایات اصغر در عراق»، «تهران وحشت‌زده و بروجرد خشمگین»، «دیوانگی و عاقلی؛ جدل میان فرهیختگان»، «در پیشگاه عدالت؛ شرح دادگاه»، «محبس قصر» و «روز موعود».
گفتنی است که عنوان کتاب «ابوالهول جنایات» از آن بخش از اظهارات مدعی‌العموم دادگاه اصغر قاتل گرفته شده که در آن، مدعی‌العموم می‌گوید: «چیزی که باید مورد توجه باشد قساوت فوق‌العادۀ متهم است که او را باید ابوالهول جنایات گفت.»
در بخشی از کتاب «ابوالهول جنایات» می‌خوانید: «چهار جنازه با نشانه‌هایی یک‌سان؛ سرهایی بریده و پیکرهایی عریان؛ تردیدی وجود ندارد که پای یک قاتل زنجیره‌ای در میان است. دیگر ادارۀ تامینات حسابی گوش به زنگ شده؛ آن‌قدر که در هر جایی از اطراف پای‌تخت که گمان می‌رود جرم‌خیزتر است شماری مامور با لباس‌های مبدل به کشیک گمارده. چند مُقنی [چاه‌کن] را هم به کار گرفته تا زیر نظر ماموران در حوالی قنات امین‌آباد زمین را بکنند، شاید اثری از سرِ جسدِ کشف‌شده یا جسدی تازه به دست آید.
از این پس نقل محفل تمامی اهالی آن حوالی همین ماجراست، دهان به دهان می‌چرخد که قاتلی پیدا شده که فقط پسران نوجوان را شکار می‌کند. چنان وحشتی بر دل ساکنان جنوب تهران سایه افکنده که دیگر جرأت نمی‌کنند پسرهای‌شان را تنها از خانه بیرون بفرستند. شماری از ماموران تامینات در همان حوالی دائما کشیک می‌دهند تا اگر به مورد مشکوکی برخوردند سریع گزارش دهند.
ساعت یازده صبح روز پنج‌شنبه 10 اسفند 1312 دو نفر از ماموران به نام‌های میرحسین محمودی و حسین رفیعی که دور و بر محل کشف جنازۀ آخر در رشته‌قنات امین‌آباد کشیک می‌کشند، یکهو می‌بینند مردی سلانه‌سلانه از بی‌راهه به طرف رشته‌قنات امین‌آباد می‌آید. بی‌راهه رفتنش آنان را به شک می‌اندازد. محمودی شروع به تعقیبش می‌کند. نزدیک‌تر که می‌شود مردک را در این شمایل می‌بیند؛ لباس‌هایی کهنه بر تن، سینی بامیه‌فروشی در یک دست و یک پیت حلبی در دست دیگر، کولۀ حمالی خالی هم بر پشتش انداخته است. همین که متوجه محمودی می‌شود راهش را تغییر می‌دهد. به هوای خریدن بامیه صدایش می‌زند، حالا رفیعی، آن مامور دیگر، هم خودش را به همکارش رسانده. مرد مظنون از قرار همان دوره‌گردی است که قبلا توقیف شده و مدرکی علیه‌اش به دست نیامده بود. ماموران شروع می‌کنند به سوال‌پیچ‌ کردنش:
- کی هستی؟
- علی‌اصغر بروجردی ولد علی‌میرزا هستم.»
کتاب «ابوالهول جنایات: گزارشی از نخستین قاتل زنجیره‌ای ایران» در انتشارات لوح فکر منتشر شده است.

دربارۀ فهیمه نظری، نویسندۀ کتاب «ابوالهول جنایات»
فهیمه نظری، متولد 1360، روزنامه‌نگار ایرانی است. نظری روزنامه‌نگار حوزۀ تاریخ است. کتاب «ابوالهول جنایات» اولین کتاب منتشر شده از اوست.