برف های آبی

معرفی کتاب برف ‌های آبی

حکایت‌هایی تلخ از زندگی در تبعید. برف‌های آبی، با عنوان اصلی Błękitne śniegi و عنوان فرانسوی Les neiges bleues، کتابی‌ست اتوبیوگرافیک شامل داستان‌هایی برگرفته از خاطرات کودکی پیوتر بِدنارسکی، نویسنده و شاعر لهستانی، از دوران تبعید خود و خانواده‌اش در سیبری.
متن اصلی کتاب برف‌های آبی اولین بار در سال 1996 منتشر شده است.

دربارۀ کتاب برف ‌های آبی

دربارۀ اردوگاه‌های کار اجباری شوروی، موسوم به «گولاگ»، فراوان خوانده‌ایم. برف‌های آبی اما روایت‌هایی نه از خود گولاگ بلکه از حواشی و حوالی آن است. در این کتاب همراه پیوتر بدنارسکی به سیبری می‌رویم و زندگی روزمرۀ خانواده‌ای را دنبال می‌کنیم که یکی از اعضای آن در اردوگاه زندانی است و باقی در شهری کوچک در تایگا زندگی می‌کنند.
اما زندگی روزمره‌ای که در کتاب برف‌های آبی از منظر پسربچه‌ای که راوی داستان‌های به‌هم‌پیوستۀ این کتاب است روایت می‌شود نه یک زندگی روزمرۀ معمولی و متعارف، بلکه زندگی در سایۀ احساس وحشت و ناامنی مداوم است. راوی برف‌های آبی که تجسمی از کودکی خود نویسنده است، پسربچه‌ای لهستانی است که پدرش بعد از تقسیم لهستان میان هیتلر و استالین، به اردوگاه کار اجباری فرستاده شده و خودش به‌همراه مادر و پدربزرگ و مادربزرگش به شهر کوچکی واقع در تایگا تبعید شده‌اند؛ شهری که محل وقوع رویدادهای کتاب برف‌های آبی است.
بدنارسکی در برف‌های آبی با طنزی تلخ و گزنده از شادی‌های کوچک برق‌آسا و غم‌ها و رنج‌های بزرگ می‌گوید و از زندگی در متن وحشت و مرگ و سرما و فقر و گرسنگی و از بی‌خبری بچه‌های تبعیدی از دنیای بزرگِ بیرون از دنیای کوچک تبعیدگاه.
کتاب برف‌های آبی حکایت‌هایی از مردمی‌ست که مدام در وحشت نیروهای امنیتی به‌سر می‌برند؛ مردمی که به‌طرزی مرموز ناپدید می‌شوند و از حداقل نیازهای انسانی محرومند و البته در متن رنج‌های بزرگ، لذت‌ها و شادی‌هایی را هم تجربه می‌کنند.
برف‌های آبی روایت‌هایی از زیستن در متن وحشت کمونیسم است؛ روایت‌هایی از هیولای استالینیسم و مردمی که قربانی این هیولا شدند و زندگی‌‌شان نابود شد.
کتاب برف‌های آبی با ترجمۀ قاسم صنعوی و همراه با یادداشتی در معرفی پیوتر بدنارسکی و یادداشت ژاک بورکو، مترجم فرانسوی کتاب که ترجمه‌اش اساس ترجمۀ فارسی آن بوده، در نشر هرمس منتشر شده است.

بخشی از کتاب برف ‌های آبی

«ما نه از بی‌نوایی‌مان آگاه بودیم و نه از مرگ همه‌جاحاضر. دنیای ما، واقعیتمان، زندگی روزمره‌مان این بود. هیچ‌چیز دیگری ندیده بودیم، شاید هم آن موقع از یاد برده بودیم. مهم‌ترین مسئلۀ ما فرونشاندن گرسنگی‌مان بود و نبرد با سرما؛ دو وجه سرنوشت که بی‌وقفه قدم‌به‌قدم تعقیبمان می‌کردند. در آرزوی بزرگسال شدن به سر می‌بردیم. بیم از مردن به‌ضرب یک گلوله نه از گرسنگی و سرما بیش از هرچیز ما را زنده نگه می‌داشت و به تلاش‌های فوق‌بشری ناگزیرمان می‌کرد.»

دربارۀ پیوتر بِدنارسکی، نویسندۀ کتاب برف‌ های آبی

پیوتر بدنارسکی (Piotr Bednarski)، متولد 1938 و به‌روایتی هم 1934، شاعر و نویسندۀ لهستانی است. بدنارسکی در کودکی، بعد از آغاز جنگ جهانی دوم، با خانواده‌اش به سیبری تبعید شد و سرنوشتی مانند سرنوشت راوی برف‌های آبی پیدا کرد.
از آثار پیوتر بدنارسکی می‌توان به کتاب‌های «دریا در سر»، «بذر شیطان» و «لانسلوت» اشاره کرد.

کتاب برف ‌های آبی برای چه مخاطبانی مناسب است؟

خواندن برف‌های آبی پیوتر بدنارسکی را به همۀ علاقه‌مندان کتاب‌های خاطرات و داستان‌های اتوبیوگرافیک و آن‌ها که به مطالعه دربارۀ زندگی روزمرۀ تبعیدیان ساکن سیبری در عصر تصفیه‌های استالینی علاقه‌مند هستند پیشنهاد می‌کنیم.