ایستگاه آخر

کتاب ايستگاه آخر درباره رابطه يک نوه با مادربزرگش است. مادربزرگ سعي دارد مثبت‌انديشي و نحوه ارتباط با اطرافيان را به پسربچه آموزش دهد.
در کتاب ايستگاه آخر با نويسندگي مت دلاپنا و ترجمه‌ي خانم پروين علي‌پور، و تصاوير جذاب کريستين روبينسون مي‌خوانيد:
چارلي به همراه مادربزرگ به کليسا رفته‌بود، بعد از اينکه از آنجا بيرون آمدند، هوا بسيار عالي بود، ولي کمي باران هم مي‌باريد و لباس‌هاي چارلي را خيس کرده‌بود. آنها بايد در باران منتظر اتوبوس مي‌ماندند به همين خاطر چارلي زير چتر مادربزرگ رفت و از او پرسيد؛ چرا بايد زير اين باران منتظر اتوبوس باشيم . مادربزرگ گفت- باران که خيلي عالي است تازه درختان هم تشنه‌اند نگاه کن آن درخت چطور با يک ني بلند آب مي‌نوشد. چارلي هر چه به درخت نگاه کرد ني را نديد. چارلي از داخل ايستگاه اتوبوس همه چيز را نگاه کرد. مثلا گلبرگ ها را ديد که روي شان آب جمع شده و يا دوستش سامي که سوار اتومبيل پدرش بود و براي او دست تکان داد و از آنجا دور شد. چارلي از مادربزرگ پرسيد؛ چرا ما يک ماشين نمي‌خريم!. در همين لحظه اتوبوس هم رسيد و درهايش باز شد و …