جنگاوران جوان 3: سرزمین یخ زده

ویل و اونلین بعد از نبرد بزرگ با مورگاراث، اسیر مزدوران اسکاندیایی می‌شوند و همچون دو برده به سرزمین یخ‌زده برده می‌شوند.
هالت قصد دارد شاگردش را نجات دهد، برای همین تصمیم می‌گیرد هر طور شده، حتی با نافرمانی از دستور پادشاه، به دنبال آن دو برود و به عهدش وفا کند. در این راه هوراس جنگجوی جوان و دوست ویل هم با هالت هم‌راه می‌شود. اما ادامه راه به این سادگی نیست!
داستان سرزمین یخ‌زده اینگونه آغاز می‌شود:
هنوز ساعتی از عبور کشتی گرگ‌ها از دماغه نگذشته‌بود که توفان سهمگینی در گرفت. سه روز تمام بود که به سمت شمال پیش می‌رفتند تا از دریایی که مثل برکه آرام بود، بگذرند و به اسکاندیا برسند. آرامش دریا بیش‌تر از هرکس دلخواه ویل و اوانلین بود. کشتی با موج‌های آرام بالا می‌رفت و به سطح آب برمی‌گشت.
ویل گفت: «اوضاع خیلی هم ناجور نیست.»
درباره‌ی دریازدگی و مرض‌های سفر دریایی قصه‌های وحشتناکی شنیده بود. با این حال از بابت تکان‌های شدید کشتی خیالش راحت بود و می‌دانست جای نگرانی نیست. اوانلین با کمی شک و تردید سرتکان داد. تجربه‌ی سفر با کشتی را نداشت ولی پیش از آن دریا را دیده بود.
دخترک گفت: «البته بعید نیست که ناجور بشه.»
و به ایراک، ناخدای کشتی، اشاره کرد که نگاه نگرانش را به شمال دوخته بود و از پاروزنان می‌خواست دست بجنبانند. ایراک می‌دانست که این آرامش گول‌زننده‌ی هوا آرامش پیش از توفان است؛ توفانی سهمگین. در افق‌های دور، جایی در شمالی‌ترین نقطه، توده‌ی غبارآلود توفانی را می‌دید که به‌سمت‌شان می‌آمد. خوب می‌دانست که اگر نتوانند دماغه را دور بزنند و باد منطقه‌ی وسیع پشت آن به‌موقع در بادبان‌های‌شان نیفتد، توفان با تمام قوا به کشتی‌شان می‌زند. مدتی طولانی سرعت و فاصله‌شان را با توفان حساب کرد و مسیرشان را در برابر هجوم ابرهایی که در راه بودند، سبک و سنگین کرد.