رستاخیز

رستاخيز
تصويري انتقادي از اوضاع سياسي و اجتماعي روسيه قرن نوزدهم و روزگار سياه مردم فقير در آن دوران. تالستوي، که در رمانهايش همواره به نحوي به زندگي اجتماعي ملت روسيه و اقشار و طبقات گوناگوني که در قرن نوزدهم در اين کشور مي‌زيستند پرداخته است، در رمان رستاخيز نيز وجهي از زندگي مردم روسيه را با نگاهي انتقادي و رويکردي اخلاقي به نمايش مي‌گذارد. او در اين رمان روايتگر فساد روسيه تزاري و ظلمي است که از جانب اشراف و اربابهاي زميندار بر رعايا و مردم فقير اعمال مي‌شده است. رستاخيز همچنين رماني اخلاقي درباره دگرگوني و تحول و رستگاري است. شخصيت اصلي اين رمان اشرافزاده‌اي است که در جواني دختري فقير را فريب داده و از او کام گرفته و آن‌گاه به حال خود رهايش کرده است. سالها مي‌گذرد. دختر فقير پس از بلايي که اشرافزاده بر سر او مي‌آورد به تن‌فروشي مي‌افتد و روزگاري سخت و سياه را از سر مي‌گذراند. در اين گير و دار بر اثر توطئه‌اي متهم به قتل مي‌شود و به زندان مي‌افتد. زمان محاکمه دختر که فرا مي‌رسد آن اشرافزاده‌اي هم که او را فريب داده و چنين سرانجام شومي را برايش رقم زده در ميان هيأت منصفه نشسته است. اشرافزاده با ديدن دختر و فهميدن اينکه هوسِ آني او دختر را به چه تيره‌روزي و مصائب بزرگي دچار کرده است، احوالش دگرگون مي‌شود و به خود مي‌آيد و به جبران گذشته کمر مي‌بندد.

درباره نويسنده: لئو تالستوي (1910-1828)، داستان‌نويس، جستارنويس و فعال سياسي – اجتماعي اهل روسيه.