نگاهی تازه به دستور زبان

نگاهی تازه به دستور زبان
کتابی درباره دستور زبان، شالوده‌های نظری و فلسفی آن و تحولاتی که در قرن بیستم، بر اثر گسست از دستور زبان سنتی و پیدایش زبانشناسی ساختگرا و پس از آن دستور گشتاری – زایشی، در زبانشناسی و علم دستور زبان پدید آمده است. دکتر محمدرضا باطنی در کتاب نگاهی تازه به دستور زبان ابتدا به توضیح مبانی و تاریخچۀ دستور زبان سنتی و شرح ایرادهای آن پرداخته، آن گاه زبانشناسی ساختگرا و مبانی آن را توضیح داده است و بعد از آن به شرح و توضیح دستور زبان گشتاری – زایشی، که شالوده آن نظریات زبانشناختیِ نوآم چامسکی است، پرداخته است. کتاب به زبانی نوشته شده است که برای مخاطبان غیرمتخصص اما علاقه‌مند به مباحث زبانشناسی نیز سودمند باشد و به همین دلیل در نگارش آن از زبان و اصطلاحات فنی و تخصصی زبانشناسی تا جای ممکن پرهیز شده است. نگاهی تازه به دستور زبان از پیشگفتار، مقدمه و چهار فصل تشکیل شده که عبارتند از: «دستور زبان سنتی: تاریخچه»، «معایب دستور سنتی»، «دستور ساختاری» و «دستور گشتاری – زایشی».
دستورنویسی در غرب، دستورنویسی برای زبان فارسی، زبانشناسی همزمانی و زبانشناسی درزمانی، روابط جانشینی و هم‌نشینی، زبانشناسی ساختگرای امریکائی، مفاهیم بنیادی در زبانشناسی ساختگرا، تجریۀ دوگانه، جنبۀ زایشی زبان، کنش و توانش زبانی و شکل دستور زایشی از جمله موضوعاتی است که در فصلهای مختلف این کتاب به آنها پرداخته شده است.
کتاب نگاهی تازه به دستور زبان در نشر آگه منتشر شده است.
درباره نویسنده: دکتر محمدرضا باطنی (- 1313) زبان‌شناس، نویسنده و مترجم ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/76 از 5.