اجارهنشينها
ساختماني که لسرِ نويسنده يکي از مستأجران آن است اکنون خالي و متروک افتاده است. به جز لسر باقي مستأجران حکم تخليه دريافت کرده و رفتهاند. صاحبخانه قصد دارد ساختمان را بکوبد. لسر اما خيال رفتن ندارد. او نوشتنِ رماني را در اين خانه شروع کرده و ميخواهد در همين خانه آن را تمام کند. پايان رمان اما براي لسر به مکافات و کابوس بدل شده است و در اين گير و دار شنيدن صداي تايپکردن نويسندهاي سياهپوست از يکي از طبقات ديگر ساختمان رمان «اجارهنشينها»، اثر برنارد مالامود، را وارد مسيري ديگر ميکند. مالامود در «اجارهنشينها» زاويه ديد ترکيبي سومشخص محدود و اولشخص را در روايت رمان به کار برده است. «اجارهنشينها» رماني است که با طنزي ظريف و رندانه امر نوشتن را به مسائل بنيادين جهان و انسان گره ميزند. اينک سطرهايي از اين رمان: «اين تخيل بيشفعالم است که ساز مخالف ميزند. لسر بنا به دلايل بخصوصي شرايط را براي خود سخت ميکند. داستانش مفصل است ولي فعلاً همين همين بس که نميداند کتابش را چگونه به پايان برساند. نهفقط پايان، معلوم نيست چرا اينبار، با اينکه هر قدم رو به فرجام را خودت طراحي کردهاي، پيش رفتن اينقدر دشوار و راه چنين پرسنگلاخ به نظر ميآيد. با اين حال، پايان محکوم به آمدن است، هميشه همينطور بوده. شايد يکجور گريز رستاخيزگونه است؟ مثلاً پايان فراتر از آن چيزي است که بتوانم تحمل کنم؟ هر کتابي که مينويسم يک قدم مرا به جلو، به سمت مرگ پيش ميراند؟»
رمان «اجارهنشينها» با ترجمه ميلاد شاليکاريان در نشر چترنگ منتشر شده است.
درباره نويسنده: برنارد مالامود (1986 – 1914)، داستاننويس امريکايي.
