حدیث مرده بر دار کردن آن سوار که خواهد آمد

حدیث مرده بر دار کردن آن سوار که خواهد آمد
داستانِ تصویری که رفته‌رفته اسطوره‌ای حول آن ساخته و پرداخته می‌شود و صاحبِ تصویر در تخیل مردم به هیأت قهرمانی در می‌آید و این قهرمان‌سازی حرکتی را علیه ظلم رقم می‌زند که رنگ و بویی عرفانی و رازآلود دارد. هوشنگ گلشیری در داستان بلند حدیث مرده بر دار کردن آن سوار که خواهد آمد گذشته‌ای دور را بستر حوادث داستان قرار داده است. گلشیری در این داستان ماجرای مردمی را باز می‌گوید که خسته و به‌ستوه‌آمده از ظلم شاهان و امیران، به نقشی دل می‌بندند و آن نقش را نقشِ کسی می‌پندارند که خواهد آمد و آنها را از ظلم و جور حاکمان و سلاطین نجات خواهد داد. داستان از کنار هم چیده شدن روایتی منتسب به نویسنده‌ای خیالی به نام خواجه ابوالمَجد محمدبن علی‌بن ابوالقاسم ورّاق دبیر و روایت‌های دیگری دربارة همان واقعه‌ای که ابوالمجد آن را به نگارش در آورده، شکل گرفته است. راقمِ حکایتِ ابوالمَجد می‌کوشد با مجموع کردن چندین روایت به حقیقتِ ماجرایی پر از رمز و راز دست یابد. گلشیری در این داستان بلند نثر کهن فارسی را استادانه به کار برده است و واقعه‌ای خیالی در گذشتۀ دور را دستمایه قرار داده است برای تأمل در ساختار جوامع استبدادزده و تخیل اسطوره‌ساز و قهرمان‌پرور مردمی که در چنین جوامعی زندگی می‌کنند.
کتاب حدیث مرده بر دار کردن آن سوار که خواهد آمد در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
دربارة نویسنده: هوشنگ گلشیری (1379 – 1316)، داستان‌نویس، منتقد ادبی، ویراستار، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی.
رتبۀ گودریدز: 93/3 از 5.