سگ

سگ
داستان آدمی که آدمیتِ از یاد رفته را در وجود سگی باز می‌یابد. اریک امانوئل شمیت در رمان کوتاه «سگ» از اُنس انسان و حیوان و از جنگ و توحشِ نازیسم و سقوط انسان و انسانیت در اردوگاه آشویتس نوشته است. داستان درباره پزشکی سالخورده به نام ساموئل است که رفتاری غریب دارد. از جمله رفتارهای او که غریب می‌نماید نگه داشتن سگ‌هایی همه از یک نژاد و با یک نام است. هر کدام از سگ‌های ساموئل که می‌میرد، او سگ دیگری از همان نژاد را جایگزینش می‌کند و روی همه سگ‌هایش هم نام آرگوس را می‌گذارد، که نام سگ اولیس در اُدیسه هومر است. در «اُدیسه» آرگوس تنها موجودی است که اولیس را، وقتی که پس از سالها به خانه بازگشته، می‌شناسد. در ادامه رمان دلیل اینکه ساموئل اسم همه سگ‌هایش را آرگوس می‌گذارد معلوم می‌شود. ساموئل، به خاطر کشته شدن یکی از سگ‌هایش بر اثر تصادف با کامیون، خودکشی می‌کند و این آغاز گره‌گشایی از معمای شخصیت و رفتار غریب اوست. نویسنده‌ای که با ساموئل آشناست به همراه دختر ساموئل در صدد گشودن راز خودکشی او برمی‌آیند. این راز در نامه‌ای نهفته است که ساموئل برای دخترش به جا گذاشته و در آن از دوران اسارت خود در اردوگاه آشویتش سخن گفته است. ساموئل در دوران اسارت چنان رنج می‌برد و تحقیر می‌شود که انسانیت را از یاد می‌برد، اما حضور سگی در کنار دیوار اردوگاه احساسات و عواطف انسانی را به او بازمی‌گرداند.
«سگ» با ترجمه سروش حبیبی در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: اریک امانوئل شمیت (- 1960)، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس و فیلمساز فرانسوی – بلژیکی.
رتبه گودریدز: 3/98 از 5.