قهوه استانبول نیکو می سوزد

قهوه استانبول نیکو می‌سوزد
«تعریف شهر استانبول را اگر بخواهم بنویسم هرگز نخواهد شد مگر شخص به چشم خود ببیند.»
این را عبدالحسین افشار نوشته است؛ مسافری که در دوره قاجار از ایران به استانبول رفته و مشاهدات خود از این سفر را روی کاغذ آورده تا ما امروز از پس سالیان استانبول گذشته را که لابد با الان فرق‌ها داشته از دریچه چشم او ببینیم. روایت عبدالحسین افشار نخستین روایت کتاب قهوه استانبول نیکو می‌سوزد: استانبول به روایت مسافران دوره قاجار است. در این کتاب استانبول را از چشم دوازده مسافر ایرانی که در دوره قاجار به این شهر سفر کرده‌اند می‌بینیم: عبدالحسین افشار، میرزا حسن موسوی، میرزا محمودخان، میرزا محمدحسین، ناصرالدین‌شاه، عمادالسلطنه، میرزا فتاح‌خان، میرزا داوود، فرهادمیرزا، حاج‌سیاح، ابوطالب‌خان و مظفرالدین‌شاه.
این مسافران هر یک از منظر خود استانبول را روایت کرده‌اند. حمام‌های استانبول، قهوه‌خانه‌ها، غذاها، نوازنده‌های خیابانی، مناظر طبیعی، معماری عمارت‌ها، قبرستان‌ها، مسجد تاریخی ایاصوفیه، کتابخانه و کتابهای خطی، پوشش مردم و سبک زندگی‌شان بر حسب طبقه و پایگاه اجتماعی، نمایش و بازی‌هایی نظیر تیراندازی و تردستی، آتش گرفتن خانه‌هایی چوبی که به روایت یکی از مسافران امری عادی بوده، دکان‌ها و شکل و شمایل کوچه‌ها، اوضاع و آب و هوا و ویژگی‌های مردم استانبول از جمله موضوعاتی هستند که در این روایت‌ها آمده‌اند.
قهوه استانبول نیکو می‌سوزد: استانبول به روایت مسافران دوره قاجار دومین کتاب از مجموعه «تماشای شهر» است که با تدوین علی‌اکبر شیروانی – دبیر این مجموعه – در نشر اطراف منتشر شده است.
درباره دبیر مجموعه: علی‌اکبر شیروانی(-1360)، جستارنویس و پژوهشگر حوزه ادبیات.
رتبه گودریدز: 39/3 از 5.