تصادف شبانه

تصادف شبانه
آدمی در آستانه بلوغ، شبی با اتومبیلی تصادف می‌کند. این تصادف به مواجهه او با زنی می‌انجامد که انگار این آدم او را قبلاً در گذشته‌ای مبهم دیده است. پاتریک مودیانو در رمان «تصادف شبانه» نیز به مضامینی پرداخته است که می‌توان گفت از شاخصه‌های اصلی آثار اوست؛ مضامینی چون گذشته، خاطره، حافظه، فراموشی و یادآوری مبهم چیزی از گذشته و تلاش برای بازیابی آن. این مضامین آثار مودیانو و از جمله رمان «تصادف شبانه» را به مفهوم زمان پیوند می‌زنند. گذشته در «تصادف شبانه»، همچون هویت راوی داستان، مبهم است و راوی پس از مواجهه با زن می‌کوشد که از گذشته و هویت خود رفع ابهام کند. اینک سطرهایی از این رمان: «روی کتم، کمی بالاتر از جیب‌ها، چند لکه خون دیدم. کف دست چپم خراش بزرگی افتاده بود. لابد لکه‌های خونِ روی کتم از آن‌جا آمده بودند. زن راست نشسته بود، اما سرش پایین بود. انگار نگاهش را به چیزی روی زمین دوخته بود، شاید به پای بدون کفش من. موهایش خیلی بلند نبودند. زیر نور سالن، به نظرم بور می‌آمد.
ماشین پلیس در خیابان ساحلی، نزدیک سن ژرمن لوکسروآ، پشت چراغ قرمز ایستاد. مرد همچنان در سکوت و با نگاه سردی زیر نظرمان داشت. دست آخر احساس کردم جرمی مرتکب شده‌ام.
چراغ سبز نمی‌شد. کافه‌ی نبش خیابان ساحلی و میدان سن ژرمن لوکسروآ که پدرم معمولاً آن‌جا با من قرار می‌گذاشت، هنوز چراغش روشن بود. وقت فرار بود...»
«تصادف شبانه» با ترجمه حسین سلیمانی‌نژاد در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: پاتریک مودیانو (- 1945)، داستان‌نویس فرانسوی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 2014 میلادی.