آينههاي دردار
داستاني از مهاجرت و دروطنماندن، جستوجوي ريشهها و تأمل در آنها، کند و کاو در تاريخ، مواجه? و شرق و غرب و داستان نويسندة ايراني بودن و با پرسشهايي مرتبط با ادبيات شرق و غرب و تجربه و تاريخ و ادبيات خود و ديگري درگير بودن. هوشنگ گلشيري در رمان آينههاي دردار داستان نويسندهاي ايراني به نام ابراهيم را روايت ميکند که همزمان با فروپاشي شوروي و بلوک شرق، براي داستانخواني به اروپا رفته و در آنجا مهاجران ايراني را ميبيند، بحثهاي سياسي را ميشنود و دست آخر زني از آشنايان قديمياش، به نام صنمبانو، را ملاقات ميکند که هر تکه از او در داستاني از ابراهيم آمده است و گفتوگوهاي او و ابراهيم تقابلها، تعارضها و تضادهاي فرهنگياي را که روشنفکر ايراني، در مواجهه با غرب و در تأمل در موقعيت خودش، با آنها دستبهگريبان است به نمايش ميگذارد.
در بخشي از اين رمان ميخوانيد: «اينجا ميدانم از درون هم گفتهاند، حتي از رؤيايي که در بيداري نيز ميبينيم، اما راستش حتي وقتي گذر انديشه و خاطرهها را در لاي? پيشزباني ثبت ميکنند باز زيادي منطقي هستند، همه چيز هم دست آخر همان توازن و هماهنگي باستاني را دارد. اما ما، به هر دليل که بوده در يک بيت، در صفحهاي به قطع مرقعهامان مجبور بودهايم حرفمان را بزنيم، مثلاً مرقع يا جنگ را بايست بشود در جيب پنهان کرد و بيت را هم به حافظه سپرد...»
رمان آينههاي دردار در انتشارات نيلوفر منتشر شده است.
دربارة نويسنده: هوشنگ گلشيري (1379 – 1316)، داستاننويس، منتقد ادبي، ويراستار، نمايشنامهنويس، فيلمنامهنويس، روزنامهنگار و شاعر ايراني.
رتب? گودريدز: 60/3 از 5.
