فلسفه چامسکی
نوام چامسکی، متفکر و زبانشناس آمریکایی، را از دو وجه میشناسیم: یکی به عنوان زبانشناس و نظریهپردازی مطرح در حوزه زبانشناسی و دیگر به عنوان یک فعال و منتقد سیاسی و اجتماعی که همواره در قبال سیاستهای آمریکا و مسائلی چون بیعدالتی و نابرابری و سرکوب، موضع انتقادی داشته و از قدرتهایی که جهان را دستخوش جنگ و بحران کردهاند انتقاد کرده است.
مورتون وینستون در کتاب فلسفه چامسکی ، ضمن مروری بر زندگی و اندیشههای سیاسی چامسکی، سعی کرده به زبانی ساده و به دور از اصطلاحات فنی و تخصصی، به معرفی نظریات او در حوزه زبانشناسی بپردازد.
کتاب از یک مقدمه و دو بخش یا عنوانهای «پیدایش یک ناراضی» و «چرخش چامسکیایی در زبانشناسی تشکیل شده است.
در بخش اول به زندگی نوام چامسکی و زمینه و شرایطی که او در آن رشد کرده پرداخته شده و در بخش دوم به نظریات او در حوزه زبانشناسی و میراث فکری چامسکی.
در بخشی از این کتاب در معرفی چامسکی آمده است: «نوام چامسکی فیلسوفی زبانشناس، و منتقدی اجتماعی است که آثارش حول محور مسائل مربوط به دانش انسان و آزادی او دور میزند. او متعلق به سنت دانشمند-سیاستورزان است، سنّتی که افرادی چون کارل مارکس، جان دیویی، آلبرت آینشتاین، و برتراند راسل را شامل میشود. چامسکی استعداد و توانش را نه تنها صرف کوشش برای درک شالودههای دانش و خلاقیت در درون نهاد آدمی، که مصروف تغییر شرایط اجتماعی عصر با هدف رهاسازی استعدادهای خلاقانه انسان نیز کرده است.»
فلسفه چامسکی با ترجمه احمدرضا تقاء در نشر نو منتشر شده است.
