آوای رستاخیز

آوای رستاخیز
اگر مسیح امروزه ظهور می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ این پرسشی است که آرتور میلر در نمایشنامه «آوای رستاخیز» پیش می‌کشد. میلر، که همواره از منتقدان سرسخت امریکا و نظام سرمایه‌داری بود، در «آوای رستاخیز» نیز با طنزی سیاه شمه‌ای از سیستم سرمایه‌داریِ هولناک امریکایی را نمایش می‌دهد و همدستی این سیستم را با دیکتاتورهای امریکای لاتین به تصویر می‌کشد. در «آوای رستاخیز» صحبت از فراموشکاری تاریخی و تکرار جنایت و نیز صحبت از سیستم اقتصادی و رسانه‌ای هولناکی است که می‌خواهد از پخش تلویزیونی جنایت و کشتار هم کاسبی کند. ماجرا از این قرار است که در کشوری از کشورهای امریکای لاتین که ژنرالی دیکتاتور به نام فلیکس باریوز بر آن حکومت می‌کند، فردی انقلابی که مردم او را قدیس پنداشته و معجزاتی را به او نسبت داده‌اند دستگیر شده و ژنرال قصد دارد او را به صلیب بکشد و در ازای واگذاری حق پخش زنده این مراسمِ تصلیب به یک شبکه تلویزیونی امریکایی هفتاد و پنج میلیون دلار از این شبکه دریافت کند. اما هنری، پسرعموی ژنرال، نگران عواقب خطرناک این کار است و ژنرال را از انجام آن منع می‌کند و به او هشدار می‌دهد که این کار رسوایی و عواقب ننگینی در پی خواهد داشت. ژنرال اما چندان نگران این موضوع نیست و معتقد است گذرِ زمان مشکل را حل می‌کند. او در پاسخ به پسرعمویش می‌گوید: «باور کن هنری، در سیاست فقط یک قانون مقدس وجود دارد - هیچ‌کس هیچ‌چیز را درست و واضح به یاد نمی‌آورد.»
«آوای رستاخیز» با ترجمه شیما الهی در نشر چترنگ منتشر شده است.
درباره نویسنده: آرتور میلر (2005 – 1915)، نمایشنامه‌نویس و جستارنویس امریکایی.