روایت والا: روایت علی رضاقلی (والا) از مسئله‌ی توسعه در ایران

«علی والا» مشهور به «علی رضاقلی» در ۱۷ تیر ۱۳۲۶ به دنیا آمد و در ۸ فروردین ۱۴۰۱ از دنیا رفت. او پژوهشگر ایرانی حوزهٔ جامعه‌شناسی و علوم سیاسی بود که با نگارش دو کتاب «جامعه‌شناسی خودکامگی» و «جامعه‌شناسی نخبه‌کشی» در صحنهٔ جامعه‌شناسی ایران مطرح شد. کتاب روایت والا روایت «علی رضاقلی» («والا») از مسئلهٔ توسعه در ایران را در بر گرفته است. این کتاب دو بخش دارد؛ با عناوین «متن روایت» و «نقدها، ‌راهبردهای عملی و راهکارهای اجرایی». این دو بخش به میراث «علی رضاقلی» («والا») در زمینهٔ توسعه در ایران پرداخته است. این کتاب، پنجمین روایت از مجموعه «گفت‌وگوهای توسعه» است که با تکیه بر بازخوانی نوشته‌های رضاقلی و گفت‌وگو با او تهیه و تدوین شده و دو سال پس از درگذشت او توسط انتشارات کتاب شرق به چاپ رسیده است. گفته شده است که به‌اعتقاد رضاقلی، درک علل توسعه‌نیافتگی و شناسایی راه‌حل‌های توسعه در ایران ریشه در تاریخ ایران دارد. ماهیت تاریخ در وابستگی به مسیر و بندهایی است که ما را به گذشته وصل می‌کند. گذشته ما را مقید می‌کند و همیشه با ما‌ست. به‌گفتهٔ رضا مجیدزاده، درسی که از رضاقلی می‌توانیم بگیریم این است که تاریخ‌های محتمل از تاریخ‌های محقق مهم‌تر است؛ چون نشان‌دهندهٔ اتفاقات مثبتی است که می‌توانست بیفتد و نیفتاد؛ برای مثال این پرسش مطرح است که چرا مشروطه نتوانست به توسعهٔ متعادل منجر شود؟ علی رضاقلی نشان داده است که تاریخ، وجوه متناقضی دارد و در تاریخ ما فقط مسئلهٔ غارت وجود نداشته؛ بلکه میل به آبادانی نیز وجود داشته است. با آرای او همراه شوید.