طوفان تندری

در نمایشنامه ی طوفان تندری اگوست استریندبرگ بار دیگر آن جهان اشفته و تب دار انسانی را به تصویر میکشد که امضای همیشگی اوست استریندبرگ نمایشنامه نویس زمان پرداز و جستار نویس سوئدی در کارنامه گسترده اش از "پدر" و "میس ژولی" تا "اعترافات یک دیوانه و رقص مرگ همواره کاونده ناآرامی های روان مناسبات قدرت و فرورفتگی انسان در لایه های پنهان وجود بوده است. آثار او که اغلب مرز میان ناتورالیسم و اکسپرسیونیسم نوخاسته ی اوایل قرن بیستم را در هم می آمیزند. به سبب صراحت جسارت و بی پروایی شان در نشان دادن امر تراژیک در زندگی روزمره همچنان از بنیانهای تئاتر مدرن به شمار می آیند.

طوفان تندری نیز بر همین زمینه شکل میگیرد روایتی موجز اما فشرده از تنشهای خانوادگی و نیروهای فروخورده ای که چون رعدی ناگهانی سر بر می آورند. استریندبرگ در این نمایشنامه با چند ضربه کوتاه و دقیق جهانی میسازد که در آن یک حادثه طبیعی به استعاره ای از آشفتگی درونی بدل میشود آشفتگی ای که نه تنها شخصیت ها را که خود بستر روایت را نیز در می نوردد این اثر گرچه در اندازه ای کوچکتر از شاهکارهای سترگ اوست. اما همچون برق و تندر، جوهره جهان استریندبرگی را در یک آن روشن میکند جهانی سرشار از ستیز خشم و اعتراف.