افرا: یا روز می گذرد (روشنگران)

اَفرا، یا روز می‌گذرد
نمایشنامه‌ای درباره تهمت، توطئه، جعل واقعیت و هتک حرمت یک زن. بهرام بیضائی در نمایشنامه «اَفرا، یا روز می‌گذرد» داستان دختری به نام اَفرا را روایت می‌کند که قربانی اشرافیتی پوسیده و فرهنگی منحط و آمیخته به نیرنگ و افترا و دروغ و دهن‌بینی می‌شود. اَفرا معلمی است که پدرش مُرده و او با مادر سالخورده و خواهر و برادرش زندگی می‌کند. اَفرا علاوه بر خرج خودش باید خرج معاش خانواده را نیز درآورد. روزی زنی اشرافی به نام شازده بدرالملوک از او می‌خواهد که به خانه‌شان بیاید و به پسر کُندذهنش درس بدهد. اَفرا می‌پذیرد. خانم شازده اما نقشه‌ای دیگر در سر می‌پروراند. او می‌خواهد اَفرا را به همسری پسرش درآورد. اَفرا با گفتن اینکه با پسرعمویش نامزد کرده از برآوردن این خواسته طفره می‌رود. خانم شازده هم علیه او توطئه می‌چیند و اَفرا را به دزدی از فروشگاه محل متهم می‌کند. اهل محل این دروغ را باور می‌کنند و زندگی برای اَفرا جهنم می‌شود. بیضائی در «اَفرا، یا روز می‌گذرد» تصویری تلخ از جامعه‌ای به دست می‌دهد که در آن کسی در پی واقعیت نیست و دروغ با جلب توافق جمعی به جای واقعیت می‌نشیند و پذیرفته می‌شود. نوع روایت این نمایشنامه به صورت تک‌گویی‌هایی است که با کنار هم قرار گرفتن آنها آنچه رخ داده است مرئی می‌شود.
نمایشنامه «اَفرا، یا روز می‌گذرد» در انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شده است.
درباره نویسنده: بهرام بیضائی (- 1317)، کارگردان تئاتر و سینما، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس، تدوین‌گر، پژوهشگر، مقاله‌نویس، داستان‌نویس، مترجم و شاعر ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/86 از 5.