به خونسردی

کتاب «به‌خونسردی» اثر ترومن کاپوتی
گزارشی داستان‌وار از یک جنایت واقعی در امریکای پایان دهۀ 1950 میلادی. کتاب «به‌خونسردی»، با عنوان اصلی In Cold Blood، نمونه‌ای‌ست کلاسیک از یک ناداستان جذاب، ماهرانه و جنایی.
ترومن کاپوتی در کتاب «به‌خونسردی» جذابیت‌های یک گزارش روزنامه‌ای مستندِ خلاقانه و یک رمان جنایی را یک‌جا گرد آورده است.
کتاب «به‌خونسردی» محصول شش سال تحقیق ترومن کاپوتی دربارۀ یک پروندۀ جنایی است. از این کتاب به‌عنوان اثری پیشگام در خلق شیوه‌ای نو در روزنامه‌نگاری نام برده شده است.
متن اصلی کتاب «به‌خونسردی» اولین بار در سال 1966 منتشر شده است. براساس این کتاب، فیلمی هم به همین نام به‌کارگردانی ریچارد بروکس ساخته شده است.

مروری بر کتاب «به‌خونسردی»
چنانکه پیش‌تر نیز اشاره شد، ترومن کاپوتی کتاب «به‌خونسردی» را برمبنای یک حادثۀ جنایی واقعی نوشته است. او داستان‌پردازی نکرده اما ماوقع این حادثه را چنان با ریزبینی و جزئی‌نگری نقل کرده است که اثرش با یک رمان جنایی ماهرانه پهلو می‌زند.
موضوع کتاب «به‌خونسردی» جنایتی هولناک و غریب و تکان‌دهنده است که در سال 1959 در روستایی در کانزاس امریکا اتفاق افتاده است. ماجرا مربوط به قتل خانوادۀ چهارنفرۀ کلاتر به‌دست دو مرد است. کاپوتی زمانی از وقوع این جنایت مطلع و بر آن می‌شود که درباره‌اش بنویسد که قاتلان هنوز دستگیر نشده‌اند. او به روستای محل وقوع جنایت می‌رود و همچون یک کارآگاه، تحقیق دربارۀ این قتل فجیع را آغاز می‌کند. در کتاب «به‌خونسردی» هم تصویری جزئی‌نگرانه از مقتولان ارائه شده و هم از قاتلان. کاپوتی همچنین در این کتاب به ترسیم محیطی که قتل در آن اتفاق افتاده و تغییر رفتار و سبک زندگی مردم روستای محل وقوع جنایت، بعد از قتل خانوادۀ کلاتر، می‌پردازد و نشان می‌دهد که این قتل، چه تأثیرات ناخوشایند و مخربی بر زندگی آ‌ن‌ها گذاشته است.
کاپوتی در کتاب «به‌‌خونسردی» گزارشی ماهرانه از حادثه‌ای واقعی ارائه می‌دهد و ما را گام‌به‌گام در کشف معمای قتل خانوادۀ کلاتر و حواشی مربوط به آن با خود همراه می‌کند.
در بخشی از کتاب «به‌خونسردی» می‌خوانید: «در گندمزارهای دشت مرتفع کانزاس غربی دهکدۀ هالکوم واقع شده است. اینجا منطقۀ دورافتادۀ شمالی است که مردم دیگر نقاط کانزاس آن را "آن‌طرف‌ها" می‌نامند. این دهستان که در حدود 70 مایلی شرق مرز کلرادو است، با آسمان نیلگون و هوای صاف بیابانی بیشتر شبیه مناطق باختری است تا نقاط مرکزی؛ لهجۀ محلی آنجا با صدای تودماغی مردمان دشت‌نشین آهنگی خشن دارد. مردها اکثراً شلوارهای تنگ و چکمه‌های پاشنه‌دار با سرپنجه‌‌ای باریک به پا می‌کنند. دشت مسطح چشم‌اندازی بس پهناور دارد و اسب‌ها و گله‌های گاو همچنین دسته‌ای از برج‌های انبار غله به رنگ سفید که به زیبایی معابد یونانی قامت برافراشته‌اند از مسافتی بسیار دور دیده می‌شوند.
دهکدۀ هالکوم را هم از مسافتی دور می‌توان دید، گو اینکه نقاط دیدنی زیادی ندارد. این دهکده مجموعه‌ای است از ساختمان‌های نامرتب که در دو طرف خط راه‌آهن سانتافه واقع شده‌اند، این ده با خانه‌های درهم‌ریخته‌اش از جنوب به پهنه‌های قهوه‌ای‌رنگ کرانۀ رودخانۀ کانزاس، از شمال به شاهراه شمارۀ 50 و از شرق و غرب به مزارع گندم و سبزه‌زارها محدود می‌شود. کوچه‌های بدون آسفالت ده که نه نامی دارند و نه سایبانی، پس از ریزش باران یا آب برف‌ها به منجلاب تبدیل می‌شوند و گل و لای جای گرد و خاک را می‌گیرد. در یک‌سوی دهکده ساختمان قدیمی‌ای با نمای گچ‌کاری دیده می‌شود که بر بالای بام آن یک تابلو الکتریکی به‌صورت کلمۀ "رقص" نصب شده است. اما سال‌هاست که نه آن تابلو روشن شده است و نه کسی در آن مکان رقصیده است.»

دربارۀ ترومن کاپوتی، نویسندۀ کتاب «به‌خونسردی»
ترومن گارسیا کاپوتی (Truman Garcia Capote)، متولد 1924 و درگذشته به سال 1984، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس و بازیگر امریکایی است. آثار کاپوتی بسیار مورد اقتباس سینمایی و تلویزیونی قرار گرفته‌اند. از جمله آثار او می‌توان به «صبحانه در تیفانی»، «صداهای دیگر، اتاق‌های دیگر» و «موسیقی برای آفتاب‌پرست‌ها» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «به‌خونسردی»
کتاب «به‌خونسردی» با ترجمۀ باهره راسخ در انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است. این ترجمه اولین بار در سال 1347 منتشر شده بود و در سال‌های اخیر انتشارات امیرکبیر نیز آن را تجدید چاپ کرده است.
باهره راسخ مترجمی‌ست که ترجمۀ کتاب «یک زن در دو چهره» را نیز در کارنامۀ کاری خود دارد.
از کتاب «به‌خونسردی» ترجمه‌های فارسی دیگری هم منتشر شده است. از جملۀ این ترجمه‌ها می‌توان به ترجمۀ نصراله مرادیانی، با عنوان «در کمال خونسردی» و منتشرشده در نشر بیدگل، و ترجمۀ لیلا نصیری‌ها، با عنوان «در کمال خونسردی: گزارشی واقعی از چند فقره قتل و پیامدهای آن» و منتشرشده در نشر چشمه، اشاره کرد.