سفرنامه ی گالیور

معرفی رمان سفرنامه‌ ی گالیور

از شاهکارهای کلاسیک و مشهور طنز ادبی. سفرنامه‌ی گالیور، با عنوان اصلی Gulliver's Travels، مشهورترین اثر جاناتان سویفت و از آثار بزرگ و مشهور ادبیات جهان است.
متن اصلی کتاب سفرنامه‌ی گالیور جاناتان سویفت اولین بار در سال 1726 منتشر شده است. این رمان دستمایۀ اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی و... هم قرار گرفته و براساس آن انیمیشن هم ساخته شده است.
از جمله اقتباس‌ها از سفرنامه‌ی گالیور می‌توان به فیلمی صامت به‌کارگردانی ژرژ ملی‌یس و محصول سال 1902 اشاره کرد.

دربارۀ رمان سفرنامه‌ ی گالیور

جاناتان سویفت در سفرنامه‌ی گالیور، با درآمیختن طنز و فانتزی و گروتسک، داستانی سفرنامه‌ای پدید می‌آورد هم در هجو اوضاع سیاسی زمانه‌اش و هم در نقد جهان و انسان.
کتاب سفرنامه‌ی گالیور، داستان مردی به نام گالیور است که طی سفرهای دریایی‌اش با مردم و موجوداتی غریب مواجه می‌شود. او ابتدا سر از سرزمین لی‌لی‌پوت درمی‌آورد که ساکنانش آدم‌کوچولوها هستند. سپس به سرزمین مردمی غول‌پیکر می‌رود و بعد از آن به سرزمین‌های عجیب‌وغریب دیگر.
سویفت در رمان سفرنامه‌ی گالیور با طنزی بی‌نظیر به کندوکاو در روحیات و رفتارهای آدمی و افکار و نگرش‌های مختلف می‌پردازد و اوضاع سیاسی عصر خود را نیز هجو می‌کند.
کتاب سفرنامه‌ی گالیور یک رمان چندوجهی جذاب و مفرح و کمیک است که می‌توان از وجوه گوناگون به آن نگریست. این رمان را هم داستان کودکان توصیف کرده‌اند، هم رمان علمی – تخیلی و هم یک رمان پیشرو در ادبیات مدرن. سویفت در این رمان به تأمل در این پرسش می‌پردازد که آیا مردم ذاتاً فاسدند یا شرایط آن‌ها را فاسد می‌کند؟
سفرنامه‌ی گالیور با ترجمۀ منوچهر امیری و وحید طباطبایی در انتشارات نیلوفر منتشر شده است. این ترجمه با مقدمۀ منوچهر امیری، مقاله‌ای به‌قلم کلود راوسون و سالشمار زندگی و زمانۀ جاناتان سویفت همراه است.

بخشی از رمان سفرنامه ‌ی گالیور

«مدتی در میان تخته‌سنگ‌ها راه رفتم و در آن هنگام آسمان سراسر صاف بود و آفتاب چنان گرم که ناچار شدم روی از آن بگردانم که ناگهان هوا تیره و تار شد. اما دیدم که این تیرگی با هنگامی که آفتاب براثر لکۀ ابر ناپدید می‌شود بسیار فرق دارد. برگشتم و چشمم به جسم عظیم مات و تیره‌ای افتاد که بین من و آفتاب حائل بود و به‌سوی جزیره پیش می‌آمد و چنین می‌نمود که قریب به یک فرسنگ ارتفاع دارد و شش هفت دقیقه خورشید را ناپدید کرد. اما دیدم که سردی هوا و تیرگی فضا بیش از آن نیست که بتوان در سایۀ کوهی حس کرد. آن جسم همچنان پیش می‌آمد و بر فراز جایی که من ایستاده بودم نزدیک می‌شد و به نظر می‌رسید که شیئی صلب و سخت باشد. قاعدۀ آن مسطح و هموار بود و از زیر براثر انعکاس آب دریا سخت می‌درخشید. من بر فراز جایی که دویست گزی از کرانه ارتفاع داشت ایستاده بودم و دیدم که آن جسم عظیم چندان فرود آمد که با من هم‌طراز شد و در فاصله‌ای کمتر از یک ربع فرسنگ قرار گرفت. دوربین جیبی خود را درآوردم و به‌خوبی دیدم که عده‌ای از مردم در کنار جزیره که سرازیر به نظر می‌رسید بالا و پایین می‌روند اما نتوانستم تشخیص دهم که چه می‌کنند.
حب ذات غریزی شادی درونی مرا برانگیخت و می‌خواستم این امید را در دل بپرورم که شاید این ماجرا به‌نحوی از انحا مدد کند که از آن جای ویران و حال پریشان نجات یابم. با این‌همه خواننده مشکل بتواند درک کند که من از دیدن جزیره‌ای در هوا دچار چه حیرتی شده بودم، آن‌هم جزیره‌ای که سکنه و مردمی داشت و آنان ظاهراً می‌بایست بتوانند به میل خود آن را بالا ببرند یا پایین بیاورند و یا به پیش برانند.»

دربارۀ جاناتان سویفت، نویسندۀ رمان سفرنامه‌ ی گالیور

جاناتان سویفت، متولد 1667 و درگذشته به سال 1745، نویسنده، شاعر، طنزپرداز و کشیش ایرلندی – انگلیسی بود. سویفت از نویسندگان برجستۀ کلاسیک است و در دایره‌المعارف بریتانیکا از او به‌عنوان «برترین طنزپرداز منثور در زبان انگلیسی» یاد شده است.
جاناتان سویفت را بیش از هرچیز با رمان سفرنامه‌ی گالیور می‌شناسند. از دیگر آثار او می‌توان به «پیشنهاد مؤدبانه»، «قصۀ لاوک» و «حکایت بانوی آزرده» اشاره کرد.

رمان سفرنامه‌ ی گالیور برای چه مخاطبانی مناسب است؟

خواندن سفرنامه‌ی گالیور جاناتان سویفت را به همۀ علاقه‌مندان ادبیات داستانی، خصوصاً علاقه‌مندان داستان‌های کلاسیک و طنزآمیز، پیشنهاد می‌کنیم.