هنر زنده ماندن

هنر زنده ماندن
زندگی چیست؟ غایت آن کدام است؟ وقتی از مفاهیمی مربوط به زندگی، نظیر درد و رنج و لذت و خوشبختی و زندگی بی‌روح و ...، حرف می‌زنیم دقیقاً از چه حرف می‌زنیم و دست آخر اینکه مرگ کجای این ماجرا ایستاده است؟ اینها از جمله مباحثی است که آرتور شوپنهاور در کتاب هنر زنده ماندن به شیوة خودش پیش می‌کشد؛ شیوه‌ای مبتنی بر طرح مسائل در زمینۀ حکمت عملی و نه صرفاً در حیطۀ مباحث فلسفی محض و انتزاعی. هنر زنده ماندن کتابی است حاوی نکاتی باریک‌تر از مو در باب زندگی، به قلم فیلسوفی بدبین که گویا زندگی را چیزِ چندان لذتبخشی هم نمی‌داند، اگرچه چنانکه در پیش‌درآمدِ کتاب اشاره شده خود او زندگی چندان بدی نداشته است. شوپنهاور در کتاب هنر زنده ماندن به موضوعاتی چون کیفیت و کمیت زندگی می‌پردازد و زندگی را از جنبه‌های گوناگون می‌نگرد و تحلیل می‌کند.
کتاب شامل پیش‌درآمد و شانزده بخش است به نامهای: «تفاوت‌های انسان در سنین مختلف»، «تعریف زندگی»، «غایت زندگی»، «طول عمر»، «مسیر زندگی»، «اکنون»، «دلبستگی به زندگی»، «مشغولیت در زندگی»، «لذت»، «خوشبختی»، «مضحکه‌ی زندگی»، «زندگی، یک رؤیا»، «زندگی خوب»، «بی‌روحی زندگی»، «درد و رنج» و «زندگی و مرگ».
در بخش پیش‌درآمدِ کتاب با ارجاع به نامه‌نگاری‌های شوپنهاور اطلاعات خواندنی‌ای دربارة خُلق و خو و سبک زندگی و عادت‌ها و نیز آثار او ارائه شده است.
کتاب هنر زنده ماندن با ترجمه و مقدمۀ علی عبداللهی در نشر مرکز منتشر شده است. در پایان این ترجمه معرفی‌ای از برخی آثار شوپنهاور که به فارسی ترجمه شده‌اند آمده است.
دربارة نویسنده: آرتور شوپنهاور (1860 – 1788)، فیلسوف آلمانی.